in de hoop op een goed geluid, of gesprek desnoods,
gaan de vermomden even naar huis
om thee te drinken want je moet
nooit uitgaan met een lege maag.
als ze juist op hun schreden
aan het terugkeren zijn
komen ze de dame uit de bongerd tegen,
die hen ergens over wil polsen.
waarover is tot de dag van vandaag onduidelijk,
maar het zal over legbatterijen,
dierentuinen, vogelparken
en overtallige everzwijnen gaan, vermoedelijk.
ze nodigen haar, als medetheeliefhebster,
uit voor een kopje lindebloesemthee
dat de dame uiteraard niet kan afslaan,
ook al schrikt ze als ze zomaar
in een lift wordt geloodst en
mijlenver de lucht in getild
tot ze uitstapt in een galerij, waar ze
zich meteen vastgrijpt aan de reling
om er niet afgeblazen te worden
met haar frêle figuur.
de vermomden glimlachen een beetje
en openen een deur,
die uitzicht geeft op de lucht in de verte.
de dame kijkt verbaasd
naar de gelaatstrekken en contouren
die tevoorschijn komen
als ze hun petten hebben opgehangen
aan de pettenkapstok.
vooral zij heeft een prachtige kop
en haar schuwe ogen
zitten vol vraagtekens en ongemak.
maar als ze eenmaal aan het vertellen is
over de kaarten die ze bij duizenden maakte
met behulp van allerlei soorten technieken
van kruissteek, via gouache tot linosnede
en nog veel meer, waar de dame geen kaas van heeft gegeten,
lichten ze op.
dan is er de kop, het zelfportret,
zonder de pet onherkenbaar nog
voor de freule, die er zelfs echt aan moet wennen,
die haar herinnert aan haar eigen boetseerklei
en de cursus en het model, lang geleden.
misschien kunnen ze ooit eens samen...
en dan vallen de gipsen kleertjes op.
geen bronzen schoentjes, nee gipsen kleertjes.
met lege mouwen staan ze je aan te kijken.
en uit de halzen komt geen kleuterkopje,
wel zie je dat voor je:
een brutaal lijfje dat uitgestapt is
uit de kleertjes die de hele middag
lekker in de modder hebben gespeeld.
"kleding als masker, vermomming ja..."
mompelt de freule in zichzelf
"een interessant onderwerp,
en nooit vervelend. een pars pro toto
eigenlijk net als die behangen moslemdames,
ach maar ook de kippenhokvrouw,
zij is toch ook wel degelijk een masker,
het lichaam zelf is een masker voor de ziel,
ach wat, allemaal kunstenaarspraat..."
volgende: even ontmomd