in contact komen met huns gelijken.
op zoek naar verwanten stuiten ze
op een collectief van allochtone
zich "kunstenaars" noemende jongelui
in enkele afbraakpanden,
die waren aangekondigd als
"interessante visie van een niet-westerling
op onze decadente maatschappij,
kleinschalig en dus kenmerkend ja,
en barstend van het talent want we moeten niet denken
dat alleen wij de kunst in pacht hebben.
duizenden jaren voor onze jaartelling
waren de allochtonen al beschaafd
terwijl wij nog lekker
naakt door de bosjes liepen en knollen aten
omdat we te stom waren om zwijnen te doden
en niet in de gaten hadden dat die eetbaar waren."
ook andere volkeren ter aarde
kunnen er dus wat van. kortom: komt dat zien!
de vermomden werden allerhartelijkst verwelkomd
door een kunstenares die hen trots
verwees naar boven, alwaar
ze in enkele nauwe kamertjes terechtkwamen,
in een sfeer van armoe en oude riolen,
in elk waarvan een afkerige moslemvrouw
op het behang was geplakt.
het kan ook een stapel kleren op een bolder
zijn geweest maar dat doet niets af
aan de diepe symboliek, die helaas
niet echt aan de vermomden besteed was.
wel hadden ze een bewonderend oog
voor de onverbiddelijke afkeer
die de kleren, en de schoenzolen ook zelfs,
maar al te duidelijk ten toon spreidden.
verder zagen ze met verbazing aan
hoe goedgeklede middelbare dames en heren
met bossen bloemen getooid binnenkwamen
en die feliciterend overhandigden
aan de blozende artiesten.
in een kamer naast de ruggen of achterzijdes
van de moslima's of woestijntypes,
was er een kleine filmprojector
vertonend een soort konijnenhok, of kippenren
waar zich een poedelnaakte vrouw in wurmde.
nadat ze eindelijk haar draai gevonden had,
zat ze even uit te rusten en daarna
wrong ze zich er weer uit om even later
het hok weer binnen te stappen.
rusteloos naakt moet dat voorstellen waarschijnlijk,
of er is een tegenstelling bedoeld
met de volledig bedekte types
die niet in konijnen- of kippenhokken hoeven
maar zich zelf verstoppen en inperken.
hoofdschuddend verlieten de vermomden
de "opening" waar zelfs zoutjes
en glaasjes jus d'orange en sherry
werden geschonken om mogelijke kopers
een beetje op te vrijen.
ze gingen meteen op weg
naar andere artiesten, die zich exposeerden
op een lommerrijk plein
in het hart van de oude binnenstad.
volgende: de freule komt op de thee