30 mei 2025 (Laatste aanpassing 30 mei 2025) 
constant 30 mei 2025 (Laatste aanpassing 30 mei 2025) constant
Deze pagina is een verzameling van artikelen. Ze zijn niet automatisch verwant.
Het valt niet mee zuiver te verwoorden! Ik zal hier nog heeel veel aan schaven. Soms omdat ik een net andere invalshoek zoek, soms omdat het antwoord niet genoeg op de vraag aansluit of het voorbeeld niet werkt, soms omdat de vraag niet deugt.
Als ik het niet voldoende op orde krijg gooi ik alles er gewoon weer vanaf.
Artificial intelligence over de nadelen
Stemmen in een notendop
Over leven
computerupdates en machtsmisbruik
250405
Ik hoorde van de krant die in Italië was uitgebracht, geheel door AI gegenereerd.
De krant refereert aan Trump, die probeert het Witte Huis te bereiken. Trump is al maanden president. Heeft de AI gemist.
Ik dacht altijd dat AI, gegenereerd door computers en gebaseerd op data, zeer feitelijke informatie zou geven, ontdaan van elke vorm van humor, interessantheid, spontaniteit en creativiteit.
Mijn zoon zei laatst ineens uit het niet tegen mij dat een filmpje dat ik op YouTube keek, volledig AI–gegenereerd was.
Op het moment dat ik dat van dat filmpje hoorde, kon ik het ook zien. En ook waarom ik er nog naar zat te kijken en waarom ik er sowieso op had gedrukt.
In principe, in de basis, is AI onderzoek, onderzoek naar hoe een levenloos ding intelligent kan zijn, machtig interessant. Sowieso is de mens de enige soort die iets heeft ontwikkeld om z’n eigen denkbeelden te communiceren naar anderen, met verschillende media en met verschillende impact.
Hoe dat in z’n werk gaat, zeer interessant om te onderzoeken. Iets maken dat dat ook kan. Far out.
En ze hebben AI dan maar eerst eens patronen in data laten zoeken. Dat is waar computers namelijk goed in zijn, en mensen om allerlei redenen niet.
AI is zodanig opgezet dat het z’n eigen regels en criteria bepaalt. Hoe AI tot een bepaalde uitspraak komt is heel vaak onbegrijpelijk. Het zoekt patronen in data.
Bij oude experimenten van het leren aan een computer om iets te herkennen (in dit geval haltertjes (dumbells)) was dat zodanig opgezet dat je ook in grafische weergave terug kon vragen wat die AI nu eigenlijk precies zocht. Twee kogeltjes of schijven, met een stangetje ertussen. Zoiets had ik zelf in mijn hoofd. (Dit zijn niet de originele plaatjes, maar ze lijken wel als twee druppels water op wat ik probeer uit te leggen…)
Maar de computer kwam met:
Drie verdikkingen en een tweede stang. ?! Tot mijn verbazing in elk geval, maar ook tot die van de onderzoekers.
Toch pikte de computer feilloos de foto’s met dumbells eruit. Het blijkt dat hij de hand die de dumbell vasthoudt, ook mee heeft genomen in z’n criteria. Iets waar veel mensen nooit opgekomen zouden zijn. Een deel van een criterium dat voor de AI blijkbaar werkte.
Meer weet ik niet van dat experiment af. Maar ik kan me levendig voorstellen dat als je de AI voor het blok zet en specifieke vragen gaat stellen over iets waar dat handdeel een wezenlijk onderdeel van is, dat hij dan in de war kan raken en met antwoorden kan komen die je (zeker zonder dat handige plaatje) nooit had verwacht.
Wetenschappelijk is dat een fantastische uitkomst. Antwoorden die niemand ooit had kunnen verzinnen op vragen waar je het antwoord al op dacht te weten, en die mogelijk een nieuw pad naar wijsheid openen. Maar pas dus op met het veronderstellen van te veel diepgang op grond van wat AI aanreikt.
Ik moet zeggen dat als je alle informatie op internet daadwerkelijk moet verwerken tot patronen in je databank, er bijvoorbeeld een fiks deel gevuld zal zijn met patronen in porno. Zonder porno had internet nauwelijks bestaan. En ook geen digitale betaalmethoden. Het is onkenbaar hoe het beeld dat AI zich van porno heeft toegeëigend, precies doorsijpelt in z’n antwoorden.
Hoe beïnvloed dat het antwoord op vragen als “Welke voorzieningen en speelapparaten moeten er in een speeltuin komen?”, “Wanneer heb je voldoende geld verdiend?” of “Is er een oplossing voor mijn specifieke probleem?”? Nou, onder andere wordt dat antwoord beïnvloed door wat de AI denkt dat je wilt en wat de opdracht van AI sowieso was. En dat is, zoals het er nu uitziet: geld verdienen. Wil je sensatie, lang lezen, kijken? Wil je geld, meer geld, geld van anderen dat ze je niet geven zonder tegenprestatie? Zijn dat wel twee dingen? Kan AI onderscheid maken tussen dat je iets feitelijk of sensationeel wilt weten? Dat je iets wilt, of een sensatie wilt? Wat AI uit al die data zou pikken?… Op onkenbare manier, en zeker niet zomaar in jou beste voordeel, daar lijkt het meer op.
Duidelijk is dat mensen die geld willen verdienen willen zorgen dat je een diepe sensatie voelt bij de meest normale dingen. Denk maar aan reclame. Mensen met het meest geld hebben de AI gefinancierd, zij willen geld zien, AI zal zorgen dat alles wat ik zoek zo veel mogelijk kans op geld zal opleveren. Als ik zoek naar iets van een brood, moet daarbij op de een of andere manier een basale sensatie, mogelijk sensueel of sexueel, patriottisch, eergevoelig, aangesproken worden. Dat zou mij ertoe kunnen overhalen dat (of ìets anders wat te sturen is) te kopen. Als die sensatie er te dik bovenop ligt, haak ik af, als het te subtiel is, koop ik niets.
Was er ook niet die regel dat 2% van een groep 98% van de data genereert (althans, vastlegt!). In een zaal met 100 mensen zorgen twee daarvan (gemiddeld) voor wat ervan op papier (digitaal) terecht komt. De 98% rest is te lui, te gedemotiveerd, te gestrest, te bang, slim of dom, te ongeïnteresseerd, te druk, te… er zijn 98 andere volledig valide redenen, om geen extra data toe te voegen aan de database. Ik en een kind zouden op onze vingers kunnen narekenen dat daarmee dus niet alle data, meningen en feitelijkheden evenwichtig doorkomen. Die twee procent zullen hun eigen draai meegeven. En die draai komt dan ook in de AI.
Ik geef toe dat ik niet zeker (meer) ben van de 2%. Misschien was het wel 5%. Doet niets af aan het verhaal.
Data dus, gebaseerd op wat de mensen met de grootste bek het hardst hebben geroepen en gepubliceerd. Niet zelden omdat dat geld voor ze oplevert als ze het handig verwoorden of verzamelen. En die data geformuleerd zodat er geld mee verdiend kan worden.
Is dit dan zorgwekkend? Ben ik te negatief? Bijvoorbeeld porno ís een belangrijk deel van het internet. Er gaat veel geld in om. Blijkbaar is het voor veel mensen interessant en veel geld waard (=belangrijk). Dus AI moet er zeker ruim rekening mee houden. Oorlog ook. En fictie. En regenboogeenhoorns.
Ik zou daar misschien wel mee kunnen leven (ik zou niet weten hoe dat eruit ziet) als het basisdoel niet zou zijn: geld verdienen. Op de meest agressieve, niets ontzienende, Amerikaanse manier.
Het zal niet meevallen AI te sturen. Jawel, hoor, makkie. Je (als AI–aanbieder) geeft gewoon een beeld, gebaseerd op slim gestuurde basisinformatie die jijzelf hebt gecheckt en gecensureerd, eitje. In oorlog heet dat propaganda, onder ondernemers heet het reclame en bij computers noem je het AI.
Exact dat is wat je eigenlijk ook niet zou willen. Je zou willen (denken, als consument) dat AI echt een unbiased beeld opbouwt van een en ander (zo wordt het vaak ook “verkocht”). Maar dat bouwt hij dus uit onevenwichtige vreemde data van 2% van mensen (de 2% die zich wil !en mag! uiten), uit het rijke deel van de wereld, met een duidelijk doel !voor hen!. Waanintelligentie ligt op de loer. AI kun je zo leren hoe iets sensationeel is. Maar pas op dat je aangesproken wordt op sensaties die je (daar) eigenlijk niet had verwacht of die daar ongepast (en of dat een meer of minder verkapte porno– of huilend hertenveulen–prikkel is maakt dan niet eens uit) geacht zouden worden als je er geen geld mee kon verdienen. Ik moet het oude adagio bijstellen. In oorlog en commercie/ondernemerschap is alles geoorloofd.
Ik moet mijn eigen beeld van AI behoorlijk bijstellen. AI gegenereerde stukken zijn wonderlijk genoeg soms als door fantasten gegenereerde stukken die creativiteit belangrijker vinden dan feitelijkheid. Dat is dus precies niet wat ik eerst dacht.
Daarbij is ook niet zo duidelijk wat AI nou ìs. Je kunt AI genereren op grond van alle informatie die voorradig is, en zo kun je er wellicht mee communiceren alsof je met een ander mens communiceert. Dat vergt een bijzonder zwaar systeem want mens zijn is moeilijk. Maar je kunt ook AI genereren die bijvoorbeeld alles weet over één bepaald onderwerp of onderdeel, bijvoorbeeld zichtbare vermoeidheid– en uitdrogingsverschijnselen (zoals dit jaar voor het eerst met drones bij de Hadj). Daar is een heel veel lichter systeem zeer goed toe in staat. En zo kun je (en worden er) vele deel AI‐tjes ingezet. Die hebben beperkte bronnen, dat wel. Maar ook specifiek nut. Ik heb begrepen dat dit een beetje de Amerikaanse tegen de Chinese manier is om met AI om te gaan, maar dat kan snel veranderen.
Je kunt AI vast een beetje instellen. De bronnen een sturen, bijvoorbeeld.
Pas altijd op dat je de instellingen niet weet (dat die zelfs niet te kennen zijn!).
Pas altijd op dat AI heel goed gebaseerd kan zijn op creativiteit, geld en sensatie, in plaats van feitelijkheid.
Een van de eerste dingen die AI lijkt te hebben geleerd is dat sensatie veel belangrijker is dan zuivere feitelijkheid. AI is in die zin veel menselijker dan ik had gedacht.
Ze raden (niet voor niets) aan om stukken, gegenereerd door AI, na te lezen voor je ze doorzet. Daar wordt vaak aan toegevoegd dat eventuele discrepanties met de werkelijkheid te wijten zijn aan groeistuipen. Maar ik vind dat toch wel ietwat te simpel voorgesteld.
Op het moment dat je niet meer kunt zien of het AI gegenereerd is, zit je met een stuk dat
1) op sensationele wijze, wat een
2) gevoel van basale emoties genereert, prikkelend, is geschreven,
3) zoals 2% van de meest assertieve en meest geldingsdrang–geile
4) rijke mensen die
5) door een censuur zijn gekomen dat zouden doen,
6) op grond van informatie die die mensen je wilden toestaan,
7) met als hoofddoel om geld te genereren.
8) Heel wel is het mogelijk dat het feitelijk incorrect is, maar dat het wel de pretentie uitstraalt correct te zijn.
Dat aanspreken op basisemoties, prikkels en lusten kan diep weggestopt zijn. Dat er geld mee verdiend moet worden ook.
Een link (gevaarlijk) stukje werk dus. En zeeeer veel mensen, computer, landen, systemen laten zich er (bijna volledig) door leiden. Hopen maar dat dat goed gaat. Uiteindelijk, kijkend naar de huidige situatie in Amerika, lijkt het erop dat AI in het leven is geroepen om de toch al armlastige tech–giganten financieel te spekken. Ethiek is geen (juridisch dichtgetimmerd) onderdeel van ondernemerschap. Dus al is AI leuk en handig bij bepaalde dingen, bij AI is geen spatie feitelijkheid of mensheid–behulpzaamheid betrokken. Soms alleen maar verkapte porno, geldingsdrang en geldzucht. Waarbij de AI heeft besloten dat dat dan het meest handige antwoord is.
En daar wordt wat mij betreft te weinig rekening mee gehouden.
100910
Wat is er eigenlijk zo lastig aan stemmen?
Hier een versimpelde stemwijzer. Zonder me verder te verdiepen in literatuur of internet.
Eén regel per partij zou toch een overzichtelijk beeld moeten geven.
Wat zijn voor de partijprogramma’s de grondgedachten?
Wat zijn de valkuilen?
VVD Eigen zakken vullen is normaal. Een VVD–er kan nooit ongelijk hebben.
Waarschuwing: Pas op wie “eigen zakken” (niet jou zakken!) zegt!
PvdA Iedereen gelijke kansen, kansarmeren kunnen iets voorgetrokken/beschermd worden.
Waarschuwing: Om wat te kunnen, moeten ze soms meelopen.
PVV Eigen zakken verdedigen is goed. Eerst iedereen weg die ons geld opmaakt.
Waarschuwing: De schuld ligt altijd bij anderen. En altijd schuld.
CDA Alles kan, niets moet.
Waarschuwing: flink stelling nemen is lastig. Alles kan.
SP Eerlijk zullen we alles delen. Wie het kan leien moet dat ook doen.
Waarschuwing: Als je veel geld hebt, ben je een boef en zakkenvuller.
D66 Maak goede wetten en regels. Maak keuzes op grond van argumenten.
Waarschuwing: Argumenten zijn lastiger dan emoties. Keuzes doen altijd ergens pijn.
GL Mens, beargumenteerd milieu, welzijn en gezondheid kosten minder dan ze opleveren.
Waarschuwing: Geld wordt onderbelicht.
CU God wil goed geregelde welvaart. Huisje boompje beestje.
Waarschuwing: 50‐er jaren gezelligheid en controle waren nu ook weer niet zó gaaf.
SGP God’s Woord is wet.
Waarschuwing: God schiep de man, en de vrouw om hem te plezieren.
PvdD Dieren hebben dezelfde wensen als mensen.
Waarschuwing: Het is soms lastig over gevoelskwesties te communiceren met dieren.
NRC Eén man heeft (had?) het vertrouwen.
Waarschuwing: Man weg, partij weg.
BBB Boeren zijn belangrijk en hun rechten moeten verdedigd.
Waarschuwing: Nederland en de boeren hebben er jaren lang een zooitje van gemaakt.
(Pas op! Ik maak dit niet onpartijdig. Ik had liever een ander lijstje gehad (GL, D66, PvdA, CDA, SP, CU, VVD, PvdD, SGP, PVV). Maar je voelt je het best bij de partij die bij je past, ook als ik het daar niet mee eens ben!)
Eén goed of slecht partijlid kan zwaar wegen. Zwaarder nog dan de principes en grondgedachten van een partij.
151215 Vreemd. Ik dacht dat ik ook iets had over hoeveel soorten leven er bestaan. Kan ik niet vinden... Alleen de berekening. Komt later...
Dat boekje “Het Alles over het Leven en de stinksokken van Dries Grootjes uit enz.” gaf aan dat het ook aan zou geven waar vragen liggen waar geen antwoord op is. (nog) . Ik had er meer verwacht, want ik had ook nog wat vragen.
Er zijn vragen waar bij mijn weten vooralsnog geen antwoord op is.
Zoekende naar de precieze details voor de vragen, zag ik hier en daar wel degelijk iets wat op zoeken naar antwoorden leek, maar het precieze antwoord dan nog niet.
Vraag 1
Hoe vaak hoor je niet dat bepaalde soorten op het punt staan van uitsterven?
Ooit gehoord dat een soort op de drempel van ontstaan staat?
De echte vraag is: Hoe ontstaan precies nieuwe soorten dieren, nieuwe phyla.
Vraag 3
Is er voldoende tijd geweest om via Darwin’s evolutietheorie alle geoptimaliseerde eigenschappen van zo’n beetje eender welke diersoort uit te laten selecteren?
Vraag 4
Is er eigenlijk duidelijk zicht op hoe de (alle) eigenschappen van je voorvaderen worden doorgegeven?
Vraag 5
Het agressiefste mannetje krijgt alle vrouwtjes in de groep. En van zijn nakomelingen weer, enz, enz. De mannetjes worden dan knap agressief. Maar dat dus niet. Hoe kan dat?
Een brutaal mens heeft de halve wereld. Waarom maar de helft?
Vraag 6
Mechanica en Quantum mechanica. Waarom beide theorieën niet in een overkoepelende theorie passen, of wat die theorie dan is.
De mens is alweer een tijdje bezig met het ingrijpen in de genetica van dieren en omgeving om hem heen. In eerste instantie door specifieke individuen te kruisen, maar recentelijker ook door in te grijpen in het DNA. Voor zover ik weet is het echter nog niet gebeurd dat de mens een nieuwe soort heeft gecreëerd.
Is dat dan zo moeilijk?
Aan de andere kant schijnt het zo te zijn dat er in bepaalde perioden heel snel heel veel nieuwe soorten bij kwamen.
Er zijn vele soorten dieren ontstaan.
Vele soorten groepen dieren zelfs.
Vele soorten phyla.
Dat zijn groepen dieren die zoveel van elkaar verschillen als kwallen van mieren maar ook zoveel op elkaar lijken als mossels en octopussen of vlinders en krabben.
Dieren in phyla hebben basiseigenschappen als ’deze dieren hebben een soort streng langs hun rug lopen’ () of ’deze dieren hebben een uitwendig pantser van chitine’ of ’deze dieren zijn symmetrisch in meerdere richtingen’.
Er zijn misschien wel 50 van die groepen geweest maar ik meen dat er nu nog 27 over zijn.
Hoe vaak hoor je niet dat bepaalde soorten op het punt staan van uitsterven?
Ooit gehoord dat een soort op de drempel van ontstaan staat?
Hoe ontstaan nieuwe soorten dieren, nieuwe phyla.
Wwiw(wat weet ik wel):
Zo op het eerste gezicht vind ik diersoorten behoorlijk stabiel. Ik stel me voor dat een baars van 25.000 jaar geleden geen probleem zou hebben te kruisen met een baars van vandaag (al zou het net even de verkeerde voorbeelddiersoort kunnen zijn). Wel zijn er verschillende baarssoorten, en ik denk dat een groot deel, zo niet alle daarvan de 25.000 jaar geleden met hun eigen soort hadden kunnen kruisen.
Zeker weten? Nee, ik gok dit maar ik heb er vertrouwen in. Oude dierenplaatjes in grotten doen mij zo vermoeden.
Is dat lang? 25.000 jaar? Ach, het is in elk geval iets. 25.000 generaties nieuwe baars of nieuwe baarssoorten. Ik vind het toch nogal wat.
Je kent dat spelletje wel dat iemand iets in de buurman’s oor fluistert, die dat dan weer doorgeeft. Dat hou je zelden 25.000 rondjes vol. Je krijgt meestal de meest baarlijke onzin terug. 25.000 generaties min of meer gelijk blijven. Dat gaat niet zomaar. En dan is die 25.000 nog conservatief geschat. Varens en paardestaarten, dat begint ergens op te lijken. Wat zeg ik? Bacteriën en Procaryoten. Die doen zomaar 1 generatie op een dag en hebben dan minder dan 70 jaar nodig voor 25.000 generaties. Die verschillen dan nog niet zo heel veel van elkaar. Dat schiet dus niet op als je de gehele rijkdom aan dier en plantensoorten wilt verklaren.
Maar er zijn invloeden:
Bij extreme omstandigheden, waarbij totale uitroeiing van alle vormen van leven tot de reële mogelijkheden behoort, (zoals serieuze komeetinslagen, extreme gif– en roetwolken van vulkanen, of waanzinnige zonnestraling), vallen er makkelijk soorten af. Hele ritsen soorten. In een aantal gevallen zeg maar vrijwel alle leven.
Alleen die soorten die een op de een of andere manier een verdediging hebben tegen die extreme omstandigheden hebben een kans. En dan nog maar een kleine. De truc zit hem erin dat die soorten dan ook de middelen tot hun beschikking krijgen van de oude (uitgestorven) dieren, waardoor hun kansen weer wat beter worden (en die van de dieren die op punt uitsterven staan, wat slechter). En daarom kunnen die dieren (of planten of leven) dan snel uitbreiden en groeien. Of daar dan ook weer nieuwe dieren uit groeien…
Een beetje een zijspoor, maar wat voor dieren of planten zijn dat dan, die zo goed zouden zijn in overleven?
Met name suffe soorten die nergens goed in zijn, komen dan een beetje behoorlijk tot hun recht. Ik noem maar wat. Je bent (als diersoort) heer en meester in de woestijn. Je begint pas een beetje behoorlijk op gang te komen als het 50 graden in de schaduw is, je onttrekt dauw uit de ochtendlucht en leeft van de paar insecten die er langskomen. Die gris je makkelijk weg voor de neus van een suf concurrentbeest wat in diezelfde woestijn slechts met de grootste moeite rond kan komen, maar eigenlijk liever in iets koeler, met meer eten, maar desnoods ook in moeras kan wonen, ook weer met moeite.
Zolang de woestijn de woestijn blijft, niets aan de hand, maar als het klimaat een beetje verandert, het gaat bijvoorbeeld jaarlijks regenen of zo, kun je in grote problemen komen. Je bent dan te gespecialiseerd of nog fiks aan te passen aan nieuwe situaties. Dat kan dan heel snel gebeurd zijn. Bij wijze van spreken in een jaar.
Voor de suffe concurrentie echter:
Wordt het warmer dan laten ze de woestijn verder vallen, maar gaan verder in koeler en moeras, wordt het koeler wordt de woestijn wellicht gunstiger en wordt moeras wellicht lastiger.
Zulke dieren zoek je dus in tijden van extreme omstandigheden, die komen dan tot hun recht. Ratten. Kakkerlakken. Straatgras. Op de langere termijn kunnen dan langzaam uit deze overlevers nieuwe soorten groeien. Uit ratten andere beesten, voor mijn part tot het formaat van walvissen of klimgeiten, uit grassen andere grassen, planten en wellicht iets boomachtigs.
Dat er phyla uitsterven is niet meer dan logisch. C’est la vie. Eén moment van rampspoed of domme pech en alles sterft (zo’n beetje) uit.
Ik geloof niet dat ik ooit een wetenschapper iets over heb horen verkondigen over het ontstaan van nieuwe phyla. En dat terwijl het knap fundamenteel is voor de vraag waar we vandaan komen.
Ja, we stammen af van voorouders van apen en mensen (als je een beetje een goeie wetenschapper hebt).
En die uiteindelijk van een soort rat/konijnachtig beest dat de laatste verschrikking heeft overleefd waar alle dino’s van uitstierven.
Dan zitten we (pas) bij heb begin van zoogdieren (op zich ook wonderlijk dat je ineens zoogdieren hebt). [Herstel: dan zit je niet aan het begin van zoogdieren. Aan het begin zit je wanneer een dier handig haar heeft gekregen, ratachtige beesten lijken me meer het midden van zoogdieren.]
En dan nog verder terug naar die vis die het land opkroop.
En een set vissen en haaien en dan, helemaal aan tot wat ik begrijp: De Pikaia gracilens.
De voorvader van de vissen en de drager van de titel “eerste dier met een chorda” (een buis over de rug). Ik denk dat deze in het boekje van Het ontstaan van het Leven “slijmprik” wordt genoemd. En dat vind ik best.
Maar wie en hoe de voorvaderen waren van deze Pikaia?
Dan vind ik antwoorden als: “uit de cambrische explosie is de Pikaia ontstaan.” Dat is me te mager.
Ik wil iets lezen van: “De borstelworm kreeg zoveel straling te verduren dat ze muteerde in een monsterlijk wezen dat niet, zoals gebruikelijk bij wormen een beetje behoorlijk gesegmenteerd was (hoewel, als ik dat plaatje bekijk...), maar één geheel vormde en over de lengte een kabelgoot liet aanleggen met voldoende uitbouwmogelijkheden. Dat bouwplan was aanzet voor het hele phylum Chordata van manteldieren (een soort bewegende anemoon) tot ijsberen.”
Maar ik lees dus: “Uit de cambrische explosie is de Pikaia ontstaan.”…
[Overigens heb ik ondertussen ergens zeer terecht gelezen dat we uit bepaalde aardlagen wel concluderen dat er een explosie geweest is, in zeer korte tijd, maar dat dat niet wil zeggen dat (al) die soorten al lang en breed overal voorkwamen maar niet gevonden. Zo bekeken is “explosie” onzin.]
Het systeem van classificatie, zoals ik het leerde ging uit van rijken (dieren, planten, prokaryoten, eukarioten en schimmels), stammen of Phyla en dan weer een hele rits classificaties en super en sub classificaties, waarbij je uiteindelijk op soort uitkwam (mogelijk met variatie enz.) Dat was natuurlijk niet meer dan een weergave van wat men dacht te hebben gevonden en de kenmerken waren onderscheidbare, maar toch ook gericht op classificatie.
Ondertussen is de classificatie ook veranderd. Als ik het goed begrijp zijn er nu domeinen en supergroepen in plaats van rijken.
Hoe dan ook: Eén ding lijkt me stug en dat is dat de natuur één en ander wel of niet doet om binnen de classificatie te blijven.
Ik gaf al aan dat ik me kan voorstellen hoe extreme stresssituatie voor het totale leven kunnen helpen soorten op te ruimen, en dan ruimte creëren voor nieuwe soorten. Maar het tempo waarin in sommige tijden soorten lijken te zijn ontstaan is met geen pen te beschrijven. Explosie wordt vaak gebruikt. Een wat mij betreft weinig inzichtelijk woord.
Ook ter overweging: Er is heel veel onnodig DNA. 80% wordt helemaal niet gebruikt. Moet dat niet zuiniger? Nee dus. Alleen als je flexibel genoeg bent (let wel: als soort!) heb je op de lange duur kans te overleven. Overigens kan zo’n overvloed ook allerlei andere ongewilde mooie effecten opleveren, waar je als soort ook nog wel eens wat mee kan.
Nog verder ter overweging:
Wetende dat phyla zich onderscheiden in groepen met eigenschappen als: “Met een buis over de rug” of “symmetrisch in meerdere richtingen”, wat zouden eigenschappen voor de bijna andere 25 uitgestorven phyla zijn (geweest) en hoe zouden die eruit hebben gezien? Daar is eigenlijk ook vrijwel geen voorsteling van te maken. En hoe individuen uit zo’n phylum er nu uit zouden zien al helemaal niet.
Neem science fiction. Daar moeten ze af en toe toch nadenken over afwijkende levensvormen.
Ewoks? Chordata. ET? Chordata. Jabba the Hut? Dat wordt wat lastiger (maar ik neig naar chordata)… Aliens? (Uhm… Geleedpotigen? Lastiger alweer.)
Al met al vind ik geen antwoord op de vraag wat de voorlopers van de Pikaia gracilens kunnen zijn geweest en hoe (dus) het phylum chordata is ontstaan.
Helemaal niet?
Nou, ik zie dat er in de huidige classificatie wel iets over gezegd:
De chordata zouden uit de ‘nieuwmondigen’ (de dieren die zowel een mond als een anus hebben) zijn ontstaan.
En die uit de dieren die links–rechts gespiegeld zijn (bilateralen).
En die uit orgaandieren (eumetasoa), dieren die uit verschillende weefsels bestaan als spier–, bind– of zenuwweefsel.
En dat zijn dan dieren (organismen die organisch voedsel tot zich nemen, (iit voedsel maken uit zonlicht), en zuurstof nodig hebben om te ademen.
En die zijn dan weer ingedeeld bij de opisthokonten, dieren die ergens in hun ontwikkeling een flagel hebben.
En die van de Unikonten, dieren die ergens in hun ontwikkeling 1 flagel hadden (iit bijvoorbeeld planten die er in hun ontwikkeling 2 hadden).
Mooi. De phyla geordend. Maar hoe van het éne naar het andere phylum? Is het bij mij zo ingesleten dat dat grote scheidingen zijn dat ik de eenvoudige stap naar “heeft haar” veel te zwaar inschat?
En dan toch die nurture (aangeleerd) of nature (automatisch uit dna) discussie.
De template van het leven is vastgelegd in het genoom (in het dna) inclusief gedragingen van dieren, enerzijds, of, op de één of andere manier worden eigenschappen en gedragingen op een andere manier overgedragen, anderzijds.
Ik herinner me het voorbeeld van vogeltjes die de zang van hun ouders al horen in het ei. Hoewel ik me dan verbaas dat ze iets leren over bijvoorbeeld baltsgezang, zou ik daar nog bij kunnen. Maar ik zag recentelijk nog eens een spin een web maken. Dat valt ook nog niet mee!
Ik geloof er geen barst van dat mammaspin aan haar kroost heeft geleerd hoe je eerst naar een overkant een draad fröbelt, dat je dan die draad eens test en heen en weer regelt, dat je dan een semi–evenwijdige draad maakt, dat je dan, enz.
Zit dat dan in het DNA van een spin? Zie ik ook niet echt voor me. Maar wat dan? Zijn er nog meer geheugens? Hoe zat dat ook alweer met Rupert Sheldrake?
Is er eigenlijk duidelijk zicht op hoe de (alle) eigenschappen van je voorvaderen eigenlijk worden doorgegeven?
Het eerste wat in me opkomt als ik hier over nadenk is: “als dit maar niet te zweverig wordt.” Wonderlijk eigenlijk.
Ik geloof dat we die discussie of eigenschappen door dna of leerproces doorgegeven worden simpel kunnen afdoen: Allebei. Klaar.
Ik heb alleen het idee dat hier de vraag niet deugde.
Dat “of” is al link, en daarna maar twee alternatieven geven is gewoon flauw.
Ook met een combinatie van beide wegen (nature èn nurture) ben je er volgens mij nog lang niet.
Maar wat dan wel?
Darwin:
Eigenschap —> voordeel voor nageslacht —> die eigenschap gaat door.
Maar er zijn heel veel eigenschappen.
Is er voldoende tijd geweest om dat zo via Darwin’s evolutietheorie allemaal uit te laten kristalliseren?
Ik raak normaal eigenlijk overweldigd als ik hier over nadenk.
Nou, gaan we weer.
–Hoeveel eigenschappen heeft een dier die van invloed zijn op zijn overlevingskanzen (beter natuurlijk, op de voortplantingskanzen van z’n nageslacht)?
Neem eens een dier. Een koe. Spijsvertering, zuurstofverweking, bescherming, dieet, hoorns.
Neem eens een alleen spijsvertering. Geschikt voor het halen van energie en voedingsstoffen uit onverteerbaar voedsel (gras). Meerdere magen. Met stenen. En bacterien en herkauwen, en weet ik het.
Kan dat mogelijk nog beter? Jazeker. Een groot deel van het gras wordt onverwerkt afgevoerd. Werkt het wel? Jazeker. Uitstekend zelfs. Gras is wel even andere koek dan sla. Gaat het nog om eigenschappen die voordelen bieden voor het nageslacht? Ja.
Hoe lang denk ik dat een koe erover heeft gedaan om te leren herkauwen? Nou, een koe, dat zou wel eens heel goed een heel ander beest geweest kunnen zijn dat die grap vast even heeft uitgevonden toen ze alleen nog maar konden dromen van grasverwerking zoals koeien dat doen. Maar wel nadat er overal gras was. (Ik denk dat dat al wel een tijdje is, [goed opgemerkt. Ten tijde van de dino´s was er geen gras…] maar eventueel kun je wat mij betreft ook paardestaarten herkauwen voor dit verhaal en die zijn er al heel lang). Hoe lang zou een lijn voorvaders op gras hebben gekauwd voordat ze herkauwen hadden uitgevonden? En belangrijker: Ging er echt een individu ineens herkauwen, en kreeg dat individu zoveel nakomelingen dat daar alle herkauwers uit ontstaan zijn? Dan ging het in één generatie. Ik weet dat met name resistenties tegen bestrijdingsmiddelen in één individu en generatie ontstaan of kunnen ontstaan. Maar dat gaat dan om miljoenen of veelvouden daarvan individuen en in sommige gevallen uren per generatie. Ik zie dat met herkauwen niet zo gaan.
Waarschijnlijker lijkt mij iets heel langzaams met heel kleine stapjes. Maar dan, om al die kleine stapjes in de hele breedte van je soort ingebakken te krijgen, heb je tijd nodig, veel tijd tot het volgende kleine stapje. En dan zie ik nog meer problemen en vertragingen. Ten eerste is herkauwen natuurlijk fijn, maar niet als je steeds wordt opgegeten door predatoren. Daar moet ook fiks in geëvolueerd worden. En dan in melkkwaliteit en snelheid van handelen direct na geboorte, enz. Als dat allemaal in kleine stapjes over de hele breedte moet worden overgebracht, schiet het allemaal niet erg op.
En dan heb je ook nog dat omstandigheden opeens aanzienlijk kunnen veranderen, en je op doodlopende voordelen bezig was.
Ik vermoed tienduizenden voor het nageslacht belangrijke eigenschappen in iedere willekeurige soort. En ik kan me niet aan de indruk onttrekken dat er tijd te kort zou zijn.
Al met al mis ik in het (vol Darwinistisch) evolueren dus iets belangrijks.
Hoe is het dan wel zover gekomen?
Overvloedige straling of anderzins dna–ontwrichtende omstandigheden zorgen voor wonderlijke nieuwe eigenschappen die er dan ineens zijn.
Dat sowieso overleven is voldoende om de gehele soort te evolueren? Ik weet het niet.
Een brutaal mens heeft de halve wereld.
Ik hoorde zeer terecht iemand zeggen dat hij dat weinig vond.
De grootste, sterkste, agressiefste dieren hebben bij aan aantal soorten de vrouwtjes, en de anderen kunnen dan allemaal lekker achterover vallen.
Wordt het nageslacht van die mannetjes niet uiteindelijk nog groter, agessiever en sterker? Nee. Daar lijkt het niet op. Dergelijke soorten blijven gemiddeld even groot, sterk, agressief.
[Dat is maar goed ook. Agressie heeft ook een prijs. Eenzaamheid.]
Een niet brutaal mens heeft de halve wereld. Waarom?
Een appel valt uit een toren. Duidelijk verhaal. Newton heeft het gezegd: Hij gaat met die versnelling en hij is op enig moment daar, met die snelheid en daarna daar met die snelheid, enz.. Klassieke mechanica.
Maar dan is er ook nog kwantummechanica. Over heel kleine eenheidjes energie / heel kleine deeltjes. Daar werkt die grap met Newton niet. Zonder er al te diep op te kunnen ingaan is er altijd onzekerheid. Ofwel de plaats, ofwel de snelheid van heel kleine deeltjes is te bepalen. Nooit beide.
Tot zover geen echt commentaar. Maar het gekke is dat die beide theorieën niet in een overkoepelende theorie passen.
Ik zag een documentaire waaruit bleek dat ze wel hun best doen er iets voor te vinden. Mogelijk hebben ze een aantal jaren op een verkeerd spoor gezeten door “slechts” met 10 dimensies te werken bij het rekenen aan een overkoepelende theorie (l, b, h worden dan voor die heel kleine snaartjes allemaal in ll lb lh, bl bb bh, hl hb hh beschreven (dat zijn er 9) en dan nog tijd: 10 dimensies.
Dat is (zij het lastig) te vatten. Volgens de documentaire was er één persoon die met 11 dimensies wilde rekenen. Dat doet iedereen nu. Wat voor een dimensie dat is? Ik weet het niet.
Beesten gaan dood. Omstandigheden veranderen en er is sinds levensheugenis een ongelooflijke competitie.
Ten eerste om uit handen van predatoren te blijven die al jou zwaar bevochten handig opgeslagen energie en bouwstoffen voor een minimum van inspanning af te pakken. En ten tweede om het leven van je directe concurrenten grondig zuur te maken (letterlijk in bijvoorbeeld het geval van veel planten) zodat zij niet net het laatste eten, water of voorplantingsmogelijkheid voor je neus wegkapen.
Ik weet niet. Oorlog is logisch. Het heeft iets amoreels en crijfiaans, maar voor leven in het algemeen lijkt het aardig op te gaan.
Bovendien zou je wel eens wat verrast kunnen worden door wat bomen werkelijk tegen elkaar zouden willen zeggen als ze dat konden. “Ik zal je leren, roteik. Hier, een lading blauwzuur! Ga daar maar lekker van eten. Ik hoop dat je erin blijft, en je kinderen ook. Een beetje mijn zon wegnemen…”
Wanneer weten we alles?
Blijkbaar niet in 50 jaar, wat ze in WOII hier en daar dachten.
Het wonderlijke is dat hoe meer we wetenschappen als mensheid, hoe meer ruimte we tegenkomen waar uit blijkt dat we (nog lang) niet alles weten.
Ik meen dat ik ergens opving dat er op enig niveau toch iets in zou zitten dat niet alles kenbaar zal blijken. Van dezelfde hand als dat je niet meer dan ofwel de plaats, ofwel de snelheid van een deeltje kon weten.
Het zou iets fundamenteels zijn waardoor niet alles geduid kan worden. Maar ik ben de finesses natuurlijk weer kwijt…
190111
Microsoft, Google en andere computerreuzen.
Wat een vuile ratten!
Voor iemand die niet is opgegroeid met zulke agressieve geldklopperij is het vrijwel onmogelijk gewoon de simpelste dingen op z’n eigen computer voor elkaar te krijgen.
Microsoft is natuurlijk niet groot geworden door iedereen het programma gratis weg te geven.
En ik begrijp dan eventueel nog wel dat je op de een of andere wijze wilt checken of iemand Windows gekocht of gekopieerd heeft.
Om Windows nu te kunnen installeren heb je een windows–account nodig met al je privegegevens.
Bij het minste of geringste wordt gecheckt of dat nog wel helemaal up to date is en of je niet nog meer vinkjes aan wilt zetten. Allemaal onder het mom van dat Windows je helpt je spullen geordend te houden. Dan je nu nooit meer zorgen hoeft te hebben over waar alles is, dat je gegevens veilig zijn en dat het eeuwig zo zal blijven. En dan hebben ze ook meteen bewijs dat je de veranderde gebruiksvoorwaarden hebt goedgekeurd.
En daar is dan eigenlijk geen touw aan vast te knopen voor iemand die alleen even z’n e–mail wil checken. En dan start niets meer. En heb je specifieke kennis nodig om dingen weer aan te krijgen. En raak je in de war. En moet je, voor je het weet nogmaals Windows kopen. En ben je al je bestanden kwijt, of kun je ze laten terugzetten voor honderden euro’s omdat het zo handig is dat Windows ze voor je wegmaakt en alleen zelf weet waar ze zijn (als je account in orde is).
En tijdens het starten en met telefoon proberen codes te achterhalen, veranderen van nummers en namen, krijg je dan constant meldingen dat je onveilig het internet opgaat, dat je gehackt wordt, omdat Chrome niet je standaard browser is.
Chrome is van Google. Google wil alles van je weten. Dat is niet erg. Het eerste wat ze van je leren is dat je bereid bent problemen af te kopen zonder er even bij na te denken. Er zijn héél veel mensen op zoek naar specifiek die groep mensen op internet. Die zijn bereid héél veel geld te betalen voor de lijst met mensen die eerst betalen en dan pas denken. Ik wil niet op zo’n lijst. Er duiken overal problemen op. Vage meldingen. Waarschuwingen. Insinuaties. (Als je hier lid wordt, bewaren we alle aankopen voor je, dan kun je altijd terugkijken en koop je nooit meer wat dubbel). Misschien foto’s weg. En kort daarop dat je niet beschermd bent. Iedereen kan zie dat je in de Benelux bent. Er staan 357 errors op je computer. Wil je die oplossen? Dan kun je de “volle bescherming” nemen, nu met extra korting voor zoveel per maand. Wat? Je hebt je bestanden op je eigen schijf niet beschermd? Waarom staan ze niet in de cloud? Iedereen heeft ze daar staan. Dan kan je er makkelijk bij. Vooral als je computer het niet meer doet. Maar hoe en wat blijft voor mij toch in nevelen gehuld.
Allemaal dingen waar niets, helemaal niets bij zit wat je helpt als je je e–mail wilt lezen of gewoon je computer gebruiken, zoals iedereen dat lijkt te doen.
Als Windows zich niet zou bemoeien met mijn computer, als allerlei programma’s gewoon hun mond zouden houden en mij niet probeerden te verwarren met onzin, roddel en laster (We hebben vastgesteld dat je computer in gevaar is! Gegevens kunnen verloren gaan! — Je werkt niet meer met Microsoft Edge!). Dan kon ik er misschien een beetje plezier aan hebben…
Maar ja, je moet toch een computer. Iedereen heeft een computer. En vrijwel niemand heeft er problemen mee. Alleen ik. (Denkt iedereen!)
Ik begrijp werkelijk niet dat de reclamecode commissie 50 procent van de meldingen niet met boetes berispt wegens laster en onjuistheden met als enig doel geld te verdienen.
L’enfer c’est d´autres sur des ordinateurs.
Echt waar.
Is er geen uitweg mogelijk? Ik voor mij ben over gegaan naar Linux (en daavan de Ubuntu–variant). Ik moest aanschaffen: 1 usb–stick, leeg. Die had ik nog.
(Hier staat een echte handleiding, stap voor stap)
Er was een programmatje te downloaden waarmee je zorgt dat Ubuntu op kan starten vanaf die stick. Het is mij gelukt dat te installeren. Het was verre van lastig maar misschien alleen voor mij. Na opstarten met die stick kon ik Windows houden, Ubuntu installeren en kan ik nu kiezen toch Windows op te starten. Verder werd de laatste versie van Ubuntu automatisch gedownload en geïnstalleerd. Talen, vage apparatuur, wonderlijke schijfindelingen, Ubuntu was geen spatie lastiger installeren dan Windows, behalve dat ik de registratie–procedures niet door hoefde. Klaar, opstarten, klaar.
Tot zover geen enkele reden Windows boven Ubuntu te verkiezen. Ik kreeg een scherm te zien, niet fundamenteel anders dan dat van Windows. Vooruit, alles, maar dan ook alles, zit nèt op een andere plaats, heet anders, heeft een andere kleur.
Net zoals op je telefoon kun je programma´s downloaden en installeren. Lijkt als twee druppels water op apps installen. Geen probleem. Behalve dat ik nu niet meer Miscosoft Office heb geïnstalleerd. Libre Office heet het, gratis. Wat ik ooit ook maar nodig had binnen Office, tekstverwerken, tekenen, spreadsheets met alle ingewikkelde formules, diavoorstellingen, alles is zeer wel vergelijkbaar en haalbaar. Foto´s bewerken. Photoshop (Adobe, beter gezegd) is ook zeker niet gratis. De versie van Linux (GIMP) wel. Kan het alles wat Photoshop ook kan? Geen idee, maar de basis komt griezelig dicht bij elkaar voor dat prijsverschil. Andere programma´s? Alles op internet doe je met een browser. Ik gebruikte al Firefox op Windows en dat doe ik nu nog. VLC. Ik moest wennen aan bestandsbeheer. Lang wennen zelfs. Mogelijk is daar nooit aan te wennen, maar ik vind het niet opwegen.
En dan de updates. Ook Ubuntu moet regelmatig (zeg wekeljiks of zo) geupdate worden. Ik krijg er een melding voor of ik dat wil, en als ik dat wil zijn er 3 mogelijke uitkomsten: 1) Ik kan direct door met wat ik aan het doen was en ik vind later een melding dat de update was gelukt. 2) Ik moet het wachtwoord voor systeembeheer direct invoeren, kan verder doorwerken en vind later weer die melding dat het was gelukt. 3) Of, en dat is zeker niet altijd, kan doorwerken en krijg dan ineens toch een melding dat er opnieuw moet worden opgestart. Zou het in een kwart, een vijfde van de gevallen zijn? Misschien niet eens. Vaak maak ik dan eerst nog af wat ik aan het doen was maar dat is (om veiligheidsredenen) eigenlijk onverstandig.
Waarom gaat niet iedereen dan over? Tja. In arme landen, waar schoolkinderen ook met een computer moeten werken maar dan zonder geld, is Ubuntu logisch en dus ook aanwezig. Mensen weten eigenlijk weinig van computers. Gmail is geen programma. Daar heb je geen Windows voor nodig en ook geen Chrome. Het voelt voor veel mensen onduidelijk dat marktplaats hetzelfde werkt op Chrome als op Firefox, en op Windows en Ubuntu. Dat marktplaats (zuiver gezegd) niet werkt op Windows of Ubuntu! En dan is er een hele set programma´s die inderdaad alleen behoorlijk werken op Windows. En de laatste versie, en met een nieuwe grafische kaart. Gamers hebben het ook niet makkelijk. Gelukkig hebben steeds meer games geen Windows of Ubuntu meer nodig, maar alleen een programma om op het internet te komen.
En Windows en de cloud hebben last van de grillen van Trump. Dat wordt nog eens de dood van Microsoft. Want je bent wel een heel vreemde ondernemer als je nu nog een contract (op welk handels‐, milieu‐, of defensievlak dan ook, overigens) met Amerikanen afspreekt. Ze zijn erg onbetrouwbaar gebleken. Wonderlijk. Dat het dáár aan bijna onderuit zal gaan… Of beter, dat het door hem daaraan bijna onderuit zal gaan.