en heeft een beetje kunnen uitrusten
in de auto op weg naar delft.
als hij wakker wordt staan er
drie grootouders om hem heen, zodat hij
neeschuddend wegvlucht.
daar zijn ze langzamerhand aan gewend
en ze storten zich allemaal op padieloe
en cyclaam, die hartverscheurend zit te hoesten.
"ach meisje dan toch!" zegt omajosje en
ook de anderen staan haar
zo meelevend aan te kijken
dat wiekeloe zich weldra,
ook al zwaar hoestend,
bij het gezelschap aansluit.
bij de dierentuin koopt omavonnie
een jaarabonnement. ze draagt vandaag
een opzichtig spiegelende bril en zegt
dat haar ogen ontstoken zijn. later
gebruikt ze dat weer als excuus
voor haar slecht gelukte foto's.
als de zon niet goed staat of als
de schaduw niet de verkeerde kant opwijst,
vliegt de vogel net op,
bewegen de kinderen te snel, kijkt padieloe
net om, zit er gaas voor een uil,
waait de wind te hard, zijn
de gordijnen te groen, reflecteert
een raam, moet ze net een kinderwagen
tegenhouden, verstopt omajosje zich,
loopt wiekeloe weg, wil cyclaam
het toestel opeten, bukt opaloe net,
hipt het musje weg, draait de haai zich om,
om nog maar niet uit te weiden
over waar het toestel allemaal
zelf de schuld van krijgt.
opaloe ziet er ondanks ernstige vermagering
heel gezond uit, cyclaam trekt zich niets aan
van haar verkoudheid, evenmin als wiekeloe,
die opgeleefd vertelt over de sportdag.
morgen krijgt hij een diploma omdat hij
het snelst bij de zandbak was.
hij heeft gewonnen en nu wil hij
de karpers gaan voeren voor de ingang.
padieloe heeft nogal wat doorwaakte nachten
achter de rug, mede vanwege dat wiekeloe
en cyclaam niet tegelijk maar om de beurt
's nachts de slaap niet kunnen vatten,
maar hij heeft er zin, en omajosje
heeft een cordon van haar
om zich heen laten groeien en begint er
met haar zonnebril steeds meer uit te zien
als een franse diva in het buitenland.
als eindelijk de toegang is gepasseerd
gaan ze natuurlijk allereerst naar de haaien.