wat bleek en zonder krullen, begroet omavonnie
met de stand van zaken in huis:
"papa is er, mama werkt, cyclaam slaapt
en de poes is weg."
"nee joh, de poes zit daar op de vensterbank."
"de poes was boos bij de dokter".
er was daar een grote St. Bernhard
en daar houdt poezewoes niet van.
omavonnie vertelt over de eenden
onder de eikenboom die op de eikels
afstoven als die vielen
en ze zo naar binnen schrokten.
terwijl padieloe koffie maakt worden de kastanjes geteld.
het zijn er 10 en ze worden steeds gepikt
of rollen weg.
dan komen de smarties aan de beurt:
de kleuren zijn wiekeloe allemaal bekend
en omavonnie mag er ook een proeven.
wiekeloe is al die tijd steeds maar
"joepie joepie" aan het roepen,
scheve gezichten aan het trekken
en zo gek mogelijk "plopplop"
aan het zeggen.
dan komt het appelspel op tafel
want padieloe en omavonnie gaan
een spelletje spelen en wiekeloe doet ook mee.
eerst moeten ze 10 appeltjes aan een boom priegelen allemaal.
wiekeloe vraagt padieloe het voor hem te doen
want hij kan het niet.
dan helpt hij omavonnie, die het ook niet kan,
de hare aan de boom te hangen.
met veel lachen gieren brullen,
en hulp natuurlijk, heeft omavonnie
het spel gewonnen en komt jumbola aan de beurt.
dat is een geheugenspel,
dat na een verrassende eindspurt
door padieloe wordt gewonnen.
nu offert wiekeloe zich op
door het chocoladetoetje te verorberen
"voor papa en mama doe ik het!"
"doe dat maar, lieve jongen."
zegt padieloe en daarom
mag hij het bakje uitlikken.
en dan krijgen ze het krulstaartenverhaal te zien
dat padieloe gefilmd heeft een paar weken geleden.
dat is heel grappig om te zien.