index:
index vervolg
vorige: portret kraler poeet
vervolg op: noten en kruidige koek

klare taal

het is padje pee, die slecht slaapt
van de beschouwende gesprekken
en de intieme sfeer van de avond in het moeras,
nog afgezien van de talloze muggen
die hem moeten hebben en zwamma negeren.
natuurlijk ligt er nog altijd de kwestie
van de kat en zijn prooi, van waardering,
maar er zo veel dat schreeuwt om verduidelijking
en padje pee is vandaag zelf nogal
sentimenteel en piekerend.
hij kookt moeraswater en
hij brengt zwamma van myceren thee, zeggend:
"wie klare taal bezigt,
mag zich verheugen in de aandacht van dommeriken.
daar heb ik last van, zwamma."
zwamma, altijd alert, ziet meteen
wat er omgaat in de lelijke man.
"wie hoop predikt idem dito, hoor!"
knipoogt ze. en padje:
padje voelt zich op slag bevrijd, gekend,
opgelucht en hij lacht, en lachend
rent hij de vijver in met achteloze achterlating
van zijn kleding en hij zwemt vitaal enkele slagen
en wenkt en roept naar zwamma
die peinzend haar thee drinkt
en juist een net wil gaan spannen
voor een ochtendpartijtje badminton
om de ochtendpiekers te verdrijven.
na enige aarzeling echter, ontdoet ze zich
van haar rokken en duikt padje achterna.

volgende: hella en laila