index:
index vervolg
vorige: de appel
in slaap gedacht
-wat
zijn filosofen tegenwoordig
toch een wazige types-, denkt pyra
-als je plato leest, zou je denken
dat filosofie iets met logica van doen heeft
maar dat schijnt tegenwoordig niet meer te hoeven.
plato heeft misschien logische dialogen gemaakt
van de, wellicht heel wat minder
gecoördineerde vragenvuren, die socrates
afvuurde op ieder die hij ontmoette.
wat hier toch mee aan te vangen?
-nou ja, als niemand anders het boekstaaft,
dan kan ik mijn gang gaan, en ach,
wat is werkelijkheid?
wat zou socrates' commentaar zijn geweest
als hij plato zou hebben gelezen?
niets waarschijnlijk en vooral: dat doet er niet toe.
daar moet ik me aan houden. we gaan door:-
hoewel pyra overduidelijk tekenen geeft
van duizeligheid en schrijfkramp,
ziet de geleerde haar volledig over het hoofd.
hij is opeens zelf enigermate uitgeput
en aan het wegdrijven op de wolken
van zijn eruptieve gedachten en theorieën.
ze grijpen tegelijk naar de likeur
en ze spreken af
dat zij hem alles ter inzage zal toezenden.
het dringt nu tot sar door
dat hij het denkraam van pyra
wel wat op de proef moet hebben gesteld
en hij hoopt nu maar dat ze hem
letterlijk heeft weten te volgen en niet
met schandalige eigen interpretaties komt aanzetten.
voorlopig vond hij het een waar genoegen
om zo voor de vuist weg te kunnen uitweiden
over zijn geheime onderzoekingen
en de wegen waarover die hem leidden.
hij snoept en nipt en denkt:
-die pyra is de kwaadste niet-.
zij hoort naast zich een zacht geronk.
de geleerde heeft zichzelf in slaap gedacht.