index:
index vervolg
vorige: waar gaat dit allemaal over?
het euvel van actie en verwachting
steeds vaker wordt
de kronikeur achtervolgd
door niemand minder dan zichzelf
met het verzoek om wat meer
actie in zijn verhalen te brengen.
dat komt omdat hij zich inbeeldt
dat schrijven onlosmakelijk
verbonden behoort te zijn
met gelezen worden.
na vele en hevige teleurstellingen
vanwege ademingehouden verwachtingen
van Prachtige en Inspirerende,
vooral ook Bewonderende Reacties,
die niet in de geringste mate werden bevredigd,
is hij eindelijk tot het inzicht geraakt
dat schrijven en lezen vanouds
twee verschillende vakken zijn
en dat lezers onbetrouwbare lieden blijken
waar je geen staat op kunt maken
omdat ze meestal geen tijd hebben
en op vakantie flutromans lezen of puzzelen.
Bitterheid, dat is oningeloste verwachting.
maar blije, opgewonden hoop:
waar komt die dan toch vandaan,
hoe houd je die in stand?
je krijgt al snel na je geboorte
al wat je nodig hebt van anderen,
al dan niet na je eisen krijsend
kracht te hebben bijgezet.
en op een gegeven moment
moet je voor jezelf zorgen,
maar je blijft toch gewend
en het normaal vinden
dat anderen aan je verwachtingen voldoen,
je wensen voorkomen liefst.
je voldoet zelf ook aan de verwachtingen
die aan je gesteld worden
door je ouders....en stelt ze teleur.
ze doen hun best je op te voeden
tot zelfredzaamheid, en huilen
als je je eigen weg gaat.
wat verwachten ze dan?
"Goed!
Klaar!
Afgelopen!"
dacht tomboy, en ze stichtte De Kraal.
van haar verwachtingen kwam ze niet af
en ze is nog dagelijks bezig
te trachten zich niet te storen
aan verwachtingen die ze van zichzelf heeft
en die anderen van haar hebben.
misschien kun je de wanhoop
alleen bestrijden met illusies.
en illusies,
die kun je alleen in stand houden
door onvoorwaardelijk in ze te geloven.
en zo is het na De Liefde
Het Geloof dat de wereld
voor De Wanhoop behoedt.