kopt Ons Kraaltje.
we laten dies meer en zijn sensatieverhalen
even onbesproken en laten onze oren
ditmaal hangen naar de kronikeur,
die graag uit de doeken wil doen,
"met inachtneming van de uiterste discretie"
het hoe en wat en waar en waarom
van de terugkeer van Tante.
dit vooral om eventuele roddels van dies
de wind uit de zeilen te nemen,
"want", benadrukt hij met een heel braaf gezicht.
"fools rush in where angels fear to tread".
dit is zijn verhaal:
Tante is, zoals ze dat tegenwoordig
zo sprookjesachtig noemen "de weg kwijt."
je ziet meteen hans en grietje
op je netvlies verschijnen bij die uitdrukking,
onschuldig knabbelend aan een snoephuisje
met felgekleurde smarties
dat klopt ook wel een beetje, maar dan symbolisch:
Tante is namelijk haar zwarte,
haar piekerige en tobberige kant kwijt.
ze is een en al vrolijkheid en optimisme,
blijheid en enthousiasme. en nergens
zit er nog iets in de weg van
"is dat nou wel zo, gaat dat wel goed?"
ze gaat er meer dan ooit op los
en tomboy heeft meer te doen nu ze terug is
en haar taken weer op zich wil nemen
dan dat ze alles alleen moest doen.
"ik word steeds zorgelijker" denkt ze
als ze Tante zo zorgeloos ziet rondrijden.
misschien moet ik toch eens
wat meer gaan delegeren.
en dan, wie weet,
is deze versterking tot in het absurde
van het karakter van Tante
ook wel een heel werkzame,
om anderen te ontdooien en te brengen
tot uitspraken en gedragingen
die ze anders nooit zouden durven vertonen.
tomboy is uiteraard ook bezorgd
omdat Tante zo een willige prooi
zou kunnen zijn voor kwaadwillenden.
anderzijds moet ze zelfs een gladiator
kunnen ontwapenen met haar daverende onschuld.
je zou niets liever doen
dan haar beschermen maar dat is niet nodig
ze draagt haar bescherming in zich.
de onnozelen immers
hebben het koninkrijk gods
wel degelijk in hun zak.
"kom op tom" spreekt tomboy zich toe
"geniet ervan en beschouw het als een teken
van hoop en als een geschenk
dat op dit moment nodig is
om de kraal hechter te verenigen en
om de oprechtheid en zuiverheid
te versterken. leer van haar. juich!
in jolkapelle hebben ze tolma
als positiviste, met haar malle alfabet
maar die is ziende blind, terwijl het
bij Tante een natuurlijk en biologisch
verschijnsel is, een wonder eigenlijk,
een mirakel van de bovenste plank.
dus toon je dankbaarheid. schiet op!"