index:
index vervolg
vorige: de publieke tribune

geen procrustesbed

tomboy richt zich direct tot dies meer:
"lieve dies je hebt gelijk.
je hebt groot gelijk. dank je."
ze zwijgt even en dies kijkt verontrust op.
het klinkt hem enigermate onheilspellend in de oren.
hij ontmoet de klare ogen van tomboy
en voelt tegelijk een snik opwellen
in zijn keel. ze weet dat, en gaat door:
"tutoyeer me ook als je me kapittelt, dies.
we zijn hier een gemeenschap die dergelijke
vergader- en interruptietechnieken
van harte en bij voorbaat verre van zich laat.
wie weet dat met mij beter dan jij, dies!"
"waar gaat dit allemaal over?
ik dacht dat we het profiel
van een opvolger gingen samenstellen
en nog wel met een commissie
waarvan de heer dies meer geen deel uitmaakt."
klinkt het als om tomboy te logenstraffen,
vanuit de vijver, waar qually niet goed kan inschatten
wat er aan lichaamstaal te berde wordt gebracht.
hij begrijpt ook nog niet
hoe hij zelf heeft geblunderd.
"jullie verwarden ygoer en migoer met umo en moa!"
brengt goe padson hem fluisterend op de hoogte.
en dan kan eindelijk
zonder verdere interrupties of problemen
het profiel worden geschetst.
alle commissieleden hebben nagedacht
over hoe dat eruit zou moeten zien, en nu
wordt ze gevraagd of ze het eens zijn
met de voorgestelde kandidaten,
of ze er nog een of meer aan willen toevoegen
en zo ja wie en welke, graag met toelichting.
"pas daarna en aan de hand daarvan
zal een profielschets worden ontworpen.
"en niet andersom dus"
brengt mon stermin in het midden,
die de bedenker van dit idee is:
"we leggen niemand op een procrustesbed."
daar horen ze plots bekend geronk aankomen
en een kwartier later is iedereen
-nog nagrinnikend om die woeste harry de hardrijder-
zijn deel aan het uitzoeken
en andermans deel aan het uitdelen
van de picknickmaaltijd
die hij gebracht heeft als attentie,
en als blijk van vertrouwen
en instemming namens de verhuisclub.
het is zo regenachtig
dat goe padson helemaal in zijn element raakt
en op zijn gemak begint aan het voordragen
van zijn nieuwste padrijntjes,
die met milde oren worden genegeerd
door de commissieleden
en de publieke tribune tot wanhoop brengen.
als dan uitgerekend anneke tanneke
opeens last krijgt van lapidaire invallen
en die plompverloren. -dat is:
zonder acht te slaan op qually en wekerd-,
in de vijver deponeert, ontstaat daar even
ernstige reuring, maar na welgemeende en ook
wat lacherige excuses en verontschuldigende gebaren,
sluiten de gelederen zich weer en tomboy stelt
op haar gemak en geheel bijgekomen
een datum vast voor de volgende spoedvergadering,
waarop dies meer woedend de publieke tribune af beent
en de commissie genoeglijk verder babbelt.

volgende: dankjewel
vervolg van dit onderwerp: verkiezing nieuwe Tante