index:
index vervolg
vorige: geen procrustesbed
dankjewel
"hij kan gewoon
geen dankjewel zeggen.
daar heeft ie veel last van.
niet dat ie daar erg in heeft
maar het is wel zo
dat ie zich vaak verongelijkt voelt,
alsof hij gepasseerd is,
terwijl hij juist meer ontvangt dan anderen
of terwijl er juist met hem
extra rekening is gehouden.
hij blokkeert: "ik sla dicht"
noemt hij dat zelf.
dat is niet vanwege een overlopend gevoel,
want dankbaarheid kent hij niet.
hij heeft recht op wat hem toekomt.
en àlles komt hem rechtens toe.
dus wie is hij dank verschuldigd?"
zo lees je op de achterflap
van het binnenkort uit te brengen populaire essay
genaamd "dankbaarheid" door Sar Coest,
filosoof van het zuiverste water,
tevens publicist in "Ons Kraaltje"
van kritische noten omtrent clubs,
maar vooral: kijker.
hij is hier al jaren in het diepste geheim
onderzoek naar aan het doen.
de ondankbare staat namelijk niet alleen,
sterker nog: hoe verder het onderzoek vordert
hoe verbijsterder hij ontdekt
dat dit een handicap is die
vrijwel iedereen in meerdere
dan wel in mindere mate met zich torst.
de last die iemand veroorzaakt of ondervindt,
bepaalt,zoals bij iedere afwijking,
in hoeverre
er sprake is van een ernstige ziekte
dan wel een lichte aantasting,
die al dan niet een spoedbehandeling vereist,
zowel ten bate van de cliënt, de patiënt dus,
als om de samenleving te gerieven.
hij heeft het zich tot een automatisme,
een tweede natuur gemaakt om op alle mogelijke
manieren en momenten
in het dagelijks leven te testen of hij
van doen heeft met een ondankbare, en zo ja,
welke plek hij die dan dient toe te kennen
op zijn dankbaarheidswaardenschaal.
dit intense onderzoek dient niet slechts
de patiënten en slachtoffers, de wetenschap
en de Kraal, maar wel degelijk ook
de immer wat schuchtere, zeg maar schuwe,
geleerde zelf, die, sinds hij er zich helemaal op toelegt,
aanzienlijk mensvriendelijker is geworden
en zich zo overwonnen heeft
dat hij op zijn gemak her en der
praatjes maakt met volslagen onbekenden,
en moeiteloos de complimenten uitdeelt
die hij inzet voor zijn onderzoek.
hij is al in een vergevorderd stadium
"hoewel dit iets is
dat altijd blijft leven en altijd
en overal steeds opnieuw getoetst dient
te worden omdat de factoren tijd en mode
slechts uitgezeefd kunnen worden door de eeuwen."