index:
vorige:
voor de ongeduldigen
de avondstond
Na de emotionele uitbarstingen van Son
en Von
is Tante met een maag, klotsend van de thee,
huiswaarts gekeerd met de afspraak
dat ze in de loop van de avond terugkomt
om te vergaderen over hoe
de aangemelde adviseurs aan te pakken.
ze hoopt nog licht op een antwoord
op haar eigen vragen maar beseft
dat ze het antwoord moet zoeken in de oplossingen
die ongetwijfeld aangedragen worden.
ze belooft zichzelf
zich op de achtergrond te houden
en nog een avond voor klaagmuur te spelen
maar dan wel eentje
die hoort en ziet en gebruikt.
ze treft Son en Von zorgvuldig opgemaakt
in de open serre.
had ze dat geweten, dan had Tante
haar vestje meegebracht en warme sokken.
hoezo nu toch zo in de tuinkamer?
zo heet is het toch niet?
rond een brandschone tafel staan vier stoelen
en op iedere plek een bloknoot en pen.
midden op tafel staat een karaf water met ijsklontjes
en er zijn 4 glazen en 4 tompoezen.
vier tompoezen?
Tante vraagt niets.
Von neemt ditmaal het woord en stelt
dat ze de zaken vanavond redelijk gaan aanpakken
en zich niet door emoties
laten leiden "of te wel vertroebelen".
"Punt 1" begint ze direct:
"we sturen alle reageerders die zich adviseur wanen
een bericht dat luidt
dat we een opleiding aanbieden met certificaat,
na het behalen waarvan ze zich met recht
"Beroepsadviseur" mogen noemen.
ook kunnen ze lid worden van een beroepsvereniging,
met de oprichting waarvan Son zich belast.
degenen die zich alleen voor adviezen hebben gemeld
neem ik persoonlijk voor mijn rekening."
Tante kijkt van links naar rechts
en weer naar links, zoals ze geleerd heeft
in de vijfde klas:
nu gaat het erom of Son erin slaagt
haar wantrouwen adequaat
en toch ontspannen te verwoorden.
Tante houdt haar adem in, kijkt nog eens
naar links en vraagt dan bliksemsnel
"om hoeveel adviseurs gaat het eigenlijk precies?"
in haar ooghoek, want ze beweegt niet meer,
is verstomd door haar eigen vraag,
ziet ze Son enkele malen opstaan
en weer neervallen als een zoutzak,
diep ademhalen en nog eens opstaan,
water inschenken en kuchen,
op ijsblokjes bijten en weer in- en uitademen.
"Zo, dus dat is afgehandeld. Punt twee."
hoort ze Von zeggen.
"eh wacht even eh maarruhhhh"
probeert Tante.
"nix te maren. dat is één!
hier worden spijkers met koppen geslagen.
Punt twee dus:
wat behelst de leerstof?"
Son slikt -opeens bliksemsnel-
een ijsblokje in zijn geheel door
en schreeuwt:
"ik geef een seminar over Troost".
Von en Tante springen verschrikt op.
en dan klopt er iemand aan de poort.