Tante Guus en de
Amazones 2
"we moeten er van te voren
geen ruchtbaarheid aan geven
opdat ieder spontaan kan reageren
en wij zelf het best kunnen waarnemen
hoe we ons voelen en bejegend worden.
achteraf kunnen we allebei een verslag maken
en ook Colette observeert.
daarna zal ik ook degenen
die we ontmoet hebben interviewen."
roept Tante,
opeens helemaal meegesleept.
voor nadere uitwerking van dit
verbijsterende en opwindende plan,
dat Tante steeds duidelijker begint te zien
als een kolfje naar haar hand,
spreken ze wat later in de week af
op een geheime lokatie
waar niemand ze kan afluisteren.
onmiddellijk na deze beraadslaging
zal de ruil plaatsgrijpen
7 dagen nadien
komen ze opnieuw bijeen
en dan kan er geevalueerd worden
en geinterviewd, wordt de rekening opgemaakt,
zal publiekelijk openheid van zaken gegeven worden
en kan de geheimhoudingsplicht
worden opgeheven.
de Amazones stellen voor dat Colette
de verslaglegging door de week heen
voor Tante op zich neemt,
aangezien die haar gaat vergezellen
en dat Maria 's nachts losse aantekeningen maakt.
zij staat bekend, zegt ze,
om haar olifantengeheugen.
dus de nodige aanvullingen
produceert ze zo wel eventjes
tijdens de evaluatie na 7 dagen....
"nee, nee" grijpt Tante in,
nu ineens weer een en al onderzoekster.
"jij moet ook een secretaris hebben,
een zeer discrete uiteraard,
die je natuurlijk niet in de weg loopt
of het onderzoek
louter door zijn aaanwezigheid
ook maar in het minst kan beinvloeden."
ze fluistert de beide dames
één voor een één naam in het oor,
die ze allebei doet schateren,
en de zaak is beklonken.
ze nemen afscheid
met een hoereaatje
voor de geheime waarnemer,
die Tante nu direct gaat uitnodigen.
hoe dit alles zich verder zal ontwikkelen,
dat lezen we nog
in de immer onbekende toekomst.
==============================
kledingruil
de Amazones zitten op donderdagochtend
om 4.50 uur precies aan de rand van een tra
diep in het Kralerwoud.
Tante vindt de weg erheen moeiteloos
langs de met kralen gemarkeerde route.
zij heeft een heel ander kledingstuk aan
dan normaal.
want de hulpverlenerskleren
zijn netjes gewassen en gestreken voor Maria.M.
ze vraagt Parisienne
om zich even achteraf te houden
en daarmee meteen te demonstreren
hoe onopvallend ze haar weektaak
zal weten te volbrengen.
Maria Moeraski heeft de kleding
die Tante van haar overneemt
niet in het minst gereinigd
omdat ze het een prikkelend idee vindt
dat Tante mèt het omhulsel
ook haar geur met zich draagt.
Tante doorziet dit direct
maar aanvaardt alles
zoals het komt deze week,
heeft ze zich heilig voorgenomen.
ze zal dus met Colette gaan optrekken
en zich door haar laten inwijden
in de wereld waarin Amazones verkeren.
na nog een korte beraadslaging
vindt de kledingwissel plaats
in totaal stilzwijgen,
en verlaat Maria Moeraski kalmpjes
keuvelend met Parisienne het woud.
de kleding die Tante zojuist droeg
wordt verborgen, en dan vangt
ook voor haar het experiment aan.
Tante begint meteen te vertellen
hoe ze zich voelt in die vreemde
lederen, geurige en tegelijk blote outfit,
en Colette leidt haar naar een huisje
dat ze nooit eerder aanschouwd heeft....
nou ja eh, huisje?
hoe dichter ze het naderen
hoe groter het wordt.
het blijkt hier om een portierswoning te gaan
waarachter en -onder
een enorm pand schuilgaat
dat niet opvalt omdat het dak ervan
uit diezelfde portierswoning bestaat,
een zeer ongewoon fenomeen
waar Tante even niet van terugheeft.
zwijgend nu en struikelend
over die moeilijke schoenen
laat ze zich naar beneden leiden.
volgende: de Amazones 3