de Amazones aarzelen geen moment
om op haar af te stappen
als ze Tante Guus ontmoeten
tijdens een boswandeling.
zij dragen het hart niet
zozeer op de tong,
omdat ze dat niet nodig hebben:
ze stralen qua opmaak en aankleding
en in al wat aan hen bewegen kan,
hun zeer eigen filosofie uit,
dringen die als het ware op aan ieder
die, tersluiks veelal, een oog
op ze of hen laat vallen.
luidruchtig zijn ze niet zozeer
voor het oor als wel voor het oog.
ze zitten boordevol subtiele ornamenten
zonder dat dat clowneske vormen aanneemt.
al wat ze doen en dragen,
wat ze nalaten en accentueren
heeft een onverwachte betekenis
die zich slechts
door intense omgang en aandacht
beetje bij beetje wil openbaren.
hun ingetogenheid is spreekwoordelijk
en toch zien ze eruit alsof
ze op een lange kruistocht
de manschappen gaan bijstaan.
hoe dat alles zo gegroeid is,
daarover tast de nieuwsgierige Tante
nog volledig in het duister.
daarover zeggen ze zelf:
"Weg is Weg",
een op het eerste oog
nogal loze uitspraak, maar
wie weet slaagt iemand er ooit in
de draagwijdte en diepte ervan
aan het licht te brengen.
Op de vraag over hoe plezierig
het dragen van leder op het blote lijf is
antwoordt Colette dat prettige draagbaarheid
geen rol speelt in hun kledingkeuze.
efficiency is een veel zwaarderwegender factor,
maar het belangrijkst van alles is het
dat kleding niet mag overheersen,
niet de man mag maken dus
maar totaal ondergeschikt moet zijn
aan degene die zich ermee uitdost.
een kledingstuk ontleent zijn betekenis
en karakter dus aan de drager ervan.
" Eigenlijk," vraagt Tante slim door,
" kunnen jullie dus dragen
wat jullie maar willen, want
ieder kledingstuk zal automatisch
van jullie levensinzicht, jullie ideeen getuigen
zodra jullie je erin vertonen."
na een kleine stilte
tijdens welke Tante zich gretig tegoeddoet
aan hun eventjes verwarde
en dan moeizaam nadenkende gezichten,
neemt Maria Moeraski het woord.
ze daagt Tante uit
om een dag van kleding te ruilen
want dan kan Tante zien
en ondervinden wat er gebeurt.
hoe zal de kleding van Tante Maria staan,
haar identiteit vermorzelen,
haar uniciteit aantasten, haar
zich handhaven in de wereld veranderen,
haar behandeling door winkelbediendes,
door goeroes, slachtoffers en vooral
door toevallige voetgangers beinvloeden?
hoe zal Maria M. zelf bejegend worden
als ze zich hult
in het hulpverlenerstenue
van de voortvarende,
maar op dit moment even sprakeloze Tante?"
"het lijkt mij
een geweldig nuttig en zeer onthullend experiment."
fluistert Colette ademloos.
volgende: de amazones 2