index ivyrose
vervolg index jolkapelle
vorige: svea

fahrenfeit

(ook dit is een vertaling van het oorspronkelijk
in het engels geschreven stuk op
vingeroefeningen)

svea staat in de schuur,
in wat zij "de kattenkeuken" noemt
en haar kat fahrenfeit
-vanwege het geluid van de effen
noemde ze hem naar de grote fysicus-
loopt voor haar voeten en wrijft
tegen haar benen en mauwt en spint
terwijl zij een klein kattenliedje zingt
om de afkeer te verjagen
die haar bevangt terwijl ze
zijn kippenlevertjes klaarmaakt.
opeens ziet ze iets in de rode en grijzige massa
dat haar herinnert aan de plek
in de kip waar de levertjes vandaan komen
en het lijkt wel of haar eigen lever
uitgerukt en gekookt wordt.
"ach ja," zegt ze gauw tegen de kip
"jij stierf voor fahrenfeit, dat is zo,
ja dat is heel onrechtvaardig
want waarom zou fahrenfeit
zijn lever of nieren niet voor jou geven
(haha ja "geven" wat een onzinnig eufemisme!)
jaja kip, je hebt groot gelijk
maar te laat en volgende keer beter..
ach gut wat zeg ik nou!".
op dat moment wordt er geklopt
en wanny komt binnen...
en maakt onmiddellijk dat ze wegkomt,
zachtjes uitbrengend:
"ik wacht wel in de moestuin."
svea schudt haar hoofd, draait het gas uit,
aait fahrenfeit zachtjes
en serveert hem de levertjes
met de waarschuwing: "heet ff, heet!".
maar fahrenfeit weet overal van
en hij steekt een teen uit
om een stukje
op de grond te gooien ter afkoeling.
en svea die rent naar het huis
terwijl ze de zakdoek
van haar mond en neus haalt,
ze wast haar handen grondig
en na een poosje komt ze bij wanny
met twee koppen hete chocolade
en een groot stuk appeltaart.
ze ploft neer en glimlacht.
ze drinken een slokje,
ze zucht van opluchting en wanny zegt:
"heerlijk! en voorlopig genoeg rum".
dan beginnen ze te praten over het weer
van vandaag en gisteren en ook het weer
van vroeger en voor de toekomst.
en omdat dat een onderwerp is
dat uren en uren in beslag kan nemen.
neemt de reporter vrij voor vandaag.

volgende: elizabeth mensinga