wiese walla in de polder
nader onderzoek heeft
uitgewezen
dat wiese walla geenszins getroffen is
door enige vorm van dementie.
er waren verschijnselen
die daarop leken te duiden
maar opmerkelijk is dat
haar woordschat en haar vermogen
zich uit te drukken
nog volledig intact zijn
ook al heeft ze alle overbodige
conventies van zich geworpen
en kan ze zich niet aanpassen.
ze is een taaie.
ze heeft haar lot genomen zoals het viel,
niemand iets verweten en nu
mag ze zich verheugen in het verblijf
in een omgeving die haar beter zal bevallen,
die haar al meteen vertrouwd voorkwam en
die haar weer in staat stelt
te genieten van al wat ze in zich heeft,
van haar eigen ritme.
ze loopt weer met haar gietertje rond
en besproeit al wat groeit en bloeit
en wat ze wil laten groeien en bloeien,
of er gewoon dorstig vindt uitzien,
daarom willen de poezen nog niet
zoveel van haar weten, maar de kippen
stormen op haar af en de ganzen,
die volgen haar de hele dag.
het allerplezierigst vindt ze het
dat niemand steeds tegen haar zegt
dat ze vrolijk moet zijn en
dingen anders moet bekijken, positiever,
dat het een prachtige dag is
en dat ze boft en geluk heeft gehad.
ze mag gewoon denken wat ze wil
en dat nog zeggen ook.
niemand kijkt daar van op of luistert.
dat bevalt haar geweldig.
hier is ze weer zelf: