index
verhaaltjes
de avonturen van wiekeloe en de zijnen
vorige wanny op safari 4: schommelen en afscheid

wanny op safari
deel 5: waarover spraken zij

padieloe en madieleid hadden wanny lang niet gezien
en vooral had wanny madieleid en padieloe lang niet gezien.
daarom was er veel te vertellen en bespreken.
tussen de bedrijven door
vertelt madieleid hoe alles reilt en zeilt
terwijl padieloe ondersteunt, opruimt, oplet
en haar alles laat vertellen.
ze vertelt over de gym dat wiekeloe
wegloopt bij de warming up
en enorm zijn best doet bij klimmen en ballen,
over dat hij op de rug van padieloe
"pappaplekken" vindt en dat hij op haar
"wiekeloe ik hou van jou, en jij?" antwoordt:
"nee, ik hou van spinnen",
dat ze helemaal niet zo blij is
dat ze volgende week niet meer werkt
en alleen maar thuis zit te wachten
tot vita zich aankondigt,
dat ze er tegenop ziet
tegen de bevalling
en zich vaak eenzaam voelt want iedereen
heeft makkelijk praten van "wanneer komt het nou?"
en "je weet nu wat je te wachten staat"
maar zij moet het toch maar helemaal alleen doen
en al haar vrienden werken als ze thuis is.
wanny krijgt veel herinneringen
nu ze dit allemaal zo hoort
en ze moet goed opletten
dat ze niet gaat denken
dat het met madieleid en padieloe
net zo gaat als met haar...
maar padieloe steunt haar toch in alles,
ook al kan hij niet bevallen?
dat is toch het verschil?
terwijl de hele tijd de telefoon
en het antwoordapparaat aanslaan
vertelt madieleid over moderne opvattingen
wat betreft kinderen krijgen en hebben,
zoals foliumzuur en "rooming",
nou dat kan ze zelf ook wel bedenken,
vindt madieleid en ze ergert zich
aan al dat gebetuttel en het belangrijkste
vindt ze hoe wiekeloe zal reageren
op de komst van De Baby
dat is haar grootste zorg.
als hij er maar blij mee is.
wanny zegt: "dat ligt aan jou, madieleid!"
nòg een zorg erbij dus!
daar zijn ze het misschien niet helemaal over eens
en dan gaat het over shantikoren,
waar wanny plots een voorliefde voor heeft opgevat.
madieleid raadt haar een viswijvenkoor aan
en dan hebben ze het over zindelijkheid
waar de ouders zich tegenwoordig
niet meer zo druk over maken
vanwege die handige weggooiluiers.
en dan de tuin: er is
prijsopgave gevraagd aan tuinlieden,
over het prachtige toestel
en de fotoles die ze gaat krijgen van 'wiene,
over kinderboeken en spelletjes
waarvan wanny er enkele krijgt voorgelegd
en waarvoor ze compleet zakt,
met als smoesje haar bril natuurlijk,
over de kleur roze
en jurkjes voor meisjes
en padieloe toont
hoe je stripboeken leest met kinderen
en ook heel minimale
waar per bladzij haast niets op staat
en wanny begrijpt nu pas
hoe je daarmee oog voor details aanleert
die later van pas gaan komen
als je wilt zien
dat Lucky Luck sneller is dan zijn schaduw.
en over dat hij de heel oude liedjes
die wanny hem geleerd heeft
graag met wieke wil zingen
maar ze niet kan vinden op internet.
en wanny is verblijd dit te horen
-dat hij ze aan wiekeloe wil doorgeven-
en ze heeft wat oude bandjes meegebracht.
ja ook die over de jager
die er maar op los joeg.
en dan praten ze verder over
dat het nix te maken heeft
met dat ze ouders en grootouder zijn
maar dat iedere blinde al kan zien
dat wiekeloe het leukste kind ter wereld is
en hoe moet dat nou met vita,
die toch lelijk op achterstand staat?
padieloe denkt dat het steeds willen presteren
van wiekeloe in de genen van madieleid zit,
en wanny houdt zich muisstil.
madieleid vindt het helemaal niet gek
dat die opa onderweg
niet steeds praatte tegen zijn kleinkind.
ze zegt dat kinderen moe worden
van dat er voortdurend tegen ze gepraat wordt,
dat ze ook wel eens gewoon rust moeten hebben
en alleen spelen en samen zwijgen.
ja samen zwijgen vindt madieleid heel belangrijk.
ze zit vaak met een vriendin op een bank
samen te zwijgen en als er iemand langskomt
dan kijken ze elkaar aan en weten wat ze denken.
wanny vertelt dat ze daar
heel anders over denkt.
wanny woont ook alleen
en ze komt naar buiten
om te horen en zien hoe het met andere mensen gaat,
hoe die ergens over denken en om
te horen waar ze mee bezig zijn,
om zich te laten inspireren en alles op te zuigen.
dan is ze na een paar uur vol en wil ze het liefst
weer rustig alleen zijn en niet
samen zwijgen want ze zwijgt
gemakkelijker in haar eentje.
en je kunt bovendien pas samen zwijgen
en weten wat de ander denkt
nadat je veel samen gesproken hebt.
zo zie je maar weer: je situatie bepaalt je mening.
dan heeft padieloe het nog even over teeveeprogramma's
waarin niet naar bedwillende kinderen
die meestal ook niet willen eten.
nou dat is eenvoudig:
dan maar niet eten
en wel naar bed.
en dan is iedereen moe en
nu is de hele dag vastgelegd
voor wie daar in de toekomst nog eens
in geïnteresseerd is.

volgende en laatste: captains dinner