voor de komst van Vita Victoria
dat wanny wiekeloe mag ontvangen
samen met kukeloom en madieleid en padieloe.
bij aankomst vertelt wiekeloe meteen
dat padieloe een cadeautje onder zijn arm heeft.
de heerlijke biertjes zijn heel prachtig rood verpakt
en wanny likt al een beetje haar lippen af
als ze de strik eraf haalt.
voor deze uitzonderlijke gelegenheid
heeft wanny een feestmaal aangericht
dat "captains dinner" heet.
het eten van de kapitein dus.
de hele tafel staat vol met schalen
groenten en fruit
die je kunt eten bij de kapucijners
die in een grote pan met schuimspaan
midden op tafel staan.
iedereen heeft een heel groot bord
en wiekeloe heeft ook nog een klein bord
zodat hij kan kiezen.
padieloe schept enkele kapucijners
op het kleine bord maar wiekeloe
wil alleen maar van een groot bord eten
en dus legt wanny er ook een paar
op het grote bord.
wiekeloe neemt een kapucijner in zijn hand
en rolt ermee over het bord.
"eet maar" zegt padieloe
en hij prikt de kapucijner aan een vork,
prikt zomaar het balletje kapot dus.
daar moet wiekeloe erg om huilen.
nu is het kapot.
nu kan hij het niet meer eten.
nu wil hij ook geen tomaatje
of paprika of komkommer
en zelfs geen appelmoes
want het balletje is kapot.
hij huilt zonder traantjes
net als kukeloom vroeger,
en wie weet wie nog meer.
en madieleid moet eraan te pas komen
om hem weer blij te maken.
maar van eten wil hij nix meer weten.
dan krijgt hij een knijpkat
om mee te spelen.
hij oefent eerst met knijpen.
dan kijkt hij ermee
door de hele kamer, de gang, de keuken,
alle muren en vloeren.
ook zijn eigen gezicht en madieleid
worden belicht en daarna
gaat het verder onder de truien
van madieleid en kukeloom
en daar schijnt het ook doorheen
en wiekeloe krijgt er stijve vingers van
maar hij laat niets merken.
als wanny wiekeloe en padieloe
wil fotograferen gaan ze samen
gekke gezichten trekken
en hun tong uitsteken
waarna ze enkele liederen ten beste geven
er zijn zoveel dingen te verkennen:
zoals een spin die je kunt opwinden
en die dan een beetje beweegt.
een griezelige spin.
wanny windt hem op
en zet hem in de gang op het zeil
en wiekeloe kijkt
met zijn hand aan de knie
van padieloe hoe de spin wiebelt
en hij zegt "eng hè" en wil
dat de spin weer opgewonden wordt
en weer eng rondwaggelt.
van het woord "muggendoder"
heeft het hele gezin nooit gehoord:
zoveel maken ze iedere dag mee
dat woorden dagelijks komen en gaan.
terwijl madieleid kukeloom uithoort
over zijn Zweedse geliefde
en padieloe goed luistert en kijkt
of wanny niet te wild, verkeerd
of zelfs gevaarlijk
zijn kind in zeven sloten
tegelijk gooit, vermaakt wiekeloe zich
met al wat voorhanden is
en ook wil hij nu opeens graag een baby'tje zijn.
"dat heeft hij vaak de laatste tijd"
vertelt madieleid: "hij raakt snel van streek
van zulke dingen als die kapucijner
en dat hebben andere kinderen
van zijn leeftijd op de crèche ook."
nou zeg, dan hebben madieleid
en padieloe over twee weken,
of -hopen we maar- twee dagen,
twee baby's terwijl vita nou juist
zo graag een grote broer wil
die alle kastanjes uit het vuur haalt.
nu gaan wiekeloe en wanny paardje spelen
met het springtouw
en wiekeloe giert het uit als hij
met het touw wordt voortgetrokken
maar padieloe vindt het
een gevaarlijk spelletje want het touw
zou wel eens om zijn nek kunnen komen
als hij het met een vriendje speelt.
dan worden allerlei andere voorwerpen
onderzocht en bekeken en wiekeloe
maakt echte foto's
met het toestel van wanny
van iedereen in de kamer
en meteen daarna kijkt ie of ze erop staan.
dat is het leukste.
madieleid zou blij zijn als vita er is.
dan kan ze ook weer gezellig
rock en rollen met wiekeloe,
die dat woord horend al bij voorbaat
begint te dansen en te schudden
en rare taal uit te slaan:
"jaloelielalallolieladlalaloe"
zingt hij heel luid en hoog.
na een tijdje zou hij wel eens
wat willen eten
en ja: lekker een krekker.
kukeloom ook een hapje?
en zo laat wiekeloe
zijn eerste kapiteinseten onaangeroerd
en prefereert hij droge zeekaak.
na het verstopspel met de knijpkat
vraagt kukeloom of wiekeloe misschien
toevallig ook kan koppeltjeduikelen.
wiekeloe begint meteen te rollebollen
op alle mogelijke manieren
maar niet de enige echte
zodat wanny er als de kippen bij is
om het even voor te doen.
jahaha dat kan hij ook,
alleen een beetje scheef
omdat hij de krekker niet
uit handen wil geven.
dan wil hij dat wanny het nog eens voordoet
"ga daar staan wiekeloe
anders duikel ik jou om." zegt ze
en dan grijpt ze hem bij het neerkomen
met haar benen en heft hem in de lucht
en daar gaat hij helemaal van kukelen
en nog eens en nog eens.
dan moet hij een schone broek.
eerst zoekt hij een kleed op de poef
en dan gaat hij liggen en hij vertelt
vrolijk aan iedereen "ik heb gebaht!"
terwijl padieloe hem verschoont
stelt kukeloom -die inmiddels kukeloma heet- voor
dit in het vervolg po-epen te noemen.
dat is haags en netjes
maar madieleid vindt wiekeloe een leienaar
dus dat gaat niet door.
het verschonen is net als maanden geleden
een langdurig en woelig karwei
omdat padieloe geduldig wacht
tot wiekeloe bij hem komt
maar die springt en rock en rollt
alle kanten op.
na veel te geruime tijd, vindt madieleid,
en tot groot vermaak van kukeloma en wanny.
is eindelijk de luier om en dan pakt wiekeloe
de vieze luier, stopt hem
in een plastik tasje,
padieloe moet er een knoop in maken,
en nu gaat hij er baldadig mee rondzwaaien
vooraleer hij hem zorgvuldig
in de prullenbak deponeert.
dan de trappelzak aan en nu kan kukeloma
de voetjes van wiekeloe niet vinden.
waar zijn die nou toch gebleven?
"hier!!" wijst hij behulpzaam aan.
en dan gaan de leienaars naar huis:
geen kusje, geen neusje maar
dag dag wiekeloe
en goede reis.
kukeloom blijft nog wat napraten
en we hopen elkaar allemaal gauw
weer te zien als vita er is.
dit was het laatste verhaaltje in de serie
over wieke/wiekeloe
en de zijnen
voor de komst van vita victoria.