en kwam wiekeloe met zijn zusje cyclaam,
die altijd om hem moet lachen,
en met padieloe en madieleid naar delft
om snoepjes op te halen voor de poes.
en ook om een praatje te maken,
zijn spieren te trainen,
de eenden te voeren, gymnastische
demonstraties te verzorgen,
een paar krekkertjes te eten,
wanny te vertellen waar hij allemaal dol op is:
"ik ben dol op krekkers
en ook op sneeuw en op poezen", zegt hij
en hij steekt zijn hand naar buiten
en er vallen vlokjes op zijn mouw.
daar moet ie helemaal van gieren.
een paar eenden in de sloot horen dat
en kijken hongerig omhoog,
dus gauw brood in kleine stukjes trekken
en meteen natuurlijk ook
een plakje koek voor wiekeloe zelf inpakken
en een cola aan padieloe geven:
"niet schudden" zegt wiekeloe
zachtjes in zichzelf als hij het
aanpakt en voorzichtig naar zijn vader brengt.
en dan gaat hij weer:
ballonnen opblazen, touwtje springen,
een heel mooie rechte koppeltjeduik
vertonen, oude kunstjes doen met wanny,
die altijd met haar vader die kunsten opvoerde,
kijken met de verrekijker, knijpkatten,
gewichten tillen, poseren en geurtjes keuren
en alle voorwerpen op de planken en zelfs
in de rommelkamer inspecteren.
wanny doet haar best om behulpzaam te zijn
en trekt na aankomst van de familie
meteen ondernemend cyclaam haar jasje uit
onder het verbaasde oog van madieleid,
die haar handen op haar rug moet houden
om niet in te grijpen.
alles gaat goed. geen armpje gebroken.
ze neemt cyclaampje ook even op schoot
maar die strekt en buigt en kan
haar draai niet vinden. het is ook flesjestijd
en wiekeloe roept dat ze mee moet komen,
dus weldra ontfermt madieleid zich weer
over "het zonnetje".
padieloe stelt intussen de telefoon.
alle gesprekken worden onderbroken
door vragen van wiekeloe
en wanny betrapt zich erop
dat ze meteen opspringt
in plaats van met de opvoeding mee te werken.
wat valt er toch veel te leren
voor een beginnende oma!
in ieder geval wordt wel besloten
tot een bescheiden welkomstgroet voor svea
die waarschijnlijk de volgende dag of overmorgen
bij omeluuk komt wonen om stage te lopen
in een ziekenhuis en bij hem
en om te kijken of hij haar bevalt.
er zijn vanwege dat omagedoe
dus niet zoveel foto's, maar de hoop
is gevestigd op padieloe zijn nieuwe toestel
waarmee hij vastlegde dat cyclaam,
die altijd haar tong uitsteekt als ze blij is,
op passende wijze werd beantwoord door wanny.
verder kwam er een weergaloos familieportret tot stand
en de ochtend eindigde met
een tocht in de lift, waarin wiekeloe vroeg
"op welke knop mag ik drukken?"
van zoveel welopgevoedheid had wanny niet terug
en nadat ze de eenden hadden gevoerd
werd iedereen vastgezet en nagezwaaid
door een blije wanny.