index
verhaaltjes
de avonturen van
wiekeloe en de zijnen
vorige: de vlindertuin
namen verzinnen
het is vakantie en
terwijl ze bezig zijn
met het maken van een kamer
helemaal alleen voor Vita Victoria
en de computer op zolder zetten,
roepen padieloe en madieleid
elkaar allemaal namen toe.
want hoe zal vita nu toch moeten gaan heten?
zouden ze een heel nieuwe naam verzinnen
die haast niemand kent of juist
een oude, oervertrouwde Hollandse.
zoals marie, bep, mien of annie?
misschien een naam die klinkt als een klok
of juist eentje vol tederheid
en eigenlijk alleen geschikt voor baby's?
en zouden ze haar net zoveel namen geven als wiekeloe,
die aan zijn twee namen genoeg heeft
om er wel twintig van te maken?
of mag ze een naampje meer hebben
omdat madieleid zich niet zo soepel laat verbasteren?
als je je zoon naar zijn vader, naar zijn
vader zijn familie noemt, dan krijg je de neiging
om je dochter naar haar moeder, naar
haar familie te noemen.
de tweede en eventueel derde namen
vormen dan het volgende probleem,
nadat je tenminste het eens bent geworden
over welke vorm van de naam je wilt kiezen.
wat oh wat te doen?
padieloe wil alleen maar sommige namen echt niet,
en madieleid vindt een heleboel namen
wel in aanmerking komen.
zou ze vita gaan vernoemen?
de eerste naam een afleiding van de hare,
zoals bij wiekeloe met die van zijn vader gespeeld is?
maar hoe dan, oh hoe en wat?
zeg jij nou ook eens wat, padieloe!
wat vind je van leidia, aletta, ludia, alida?
of noemen we haar heel poëtisch dalia,
eh met een h dus dahlia:
zij die kwam in de herfst
en leek op haar moeder?
"mooi hoor, een bloem", hijgt padieloe,
die net de trap opkomt met de boeken,
"maar dahlia's ruiken niet zo lekker.
zou het niet leuk zijn
als haar naam ook een beetje
bij die van haar broer hoort?"
"jawel maar hoe dan?
zit je te denken aan laleike of zoiets?"
"haha ja dat is mooi:
wieke en laleike
die zaten op een bijke
zoem zei het bijke
weg vlogen wieke en laleike".
"doe nou toch es een beetje serieus padieloe
straks wordt het een zevenmaandskindje,
-die worden altijd
twee maanden te vroeg geboren-
en dan hebben we geen naam!"
padieloe staat op de zoldertrap
met het beeldscherm in zijn armen.
hij hoeft even niets te zeggen.
na een poosje hijgt hij:
"zullen we haar noemen naar je moeder en jou
als eerste naam: carleid.
en dan nemen we als tweede luka,
zodat ze een soort suikeroompje heeft!"
"en je moeder zou die dan niet beledigd zijn?"
"nee die heeft zelf al de pest
aan haar eigen naam. geen punt dus."
"we kunnen haar ook
een heel onafhankelijke naam geven,
zoals...eh..vita victoria,
2 v's, dat is in Italië ook nog
een soort van hoera! evviva!"
en zo keuvelend beginnen ze steeds meer
naar haar te verlangen en zich te verheugen
op de dag dat ze haar
aan wiekeloe kunnen tonen...
ach daar horen ze hem wakker worden.
hij roept "lalolad!"
ze kijken elkaar bliksemsnel aan
en schieten onbedaarlijk in de lach.