kwam wiekeloe met cyclaam naar delft.
padieloe reed ze en je zag zo
dat hij wel buitengewoon goed voor ze zorgde:
ze zaten met grote gordels om in passende stoeltjes
en die stoeltjes waren weer vastgeketend
aan de auto zodat ze geen kant opkonden
als padieloe ergens tegenaan zou botsen
of in de sloot terechtkwam.
gelukkig was dat niet gebeurd en wanny
werd met een hartelijke handdruk begroet door wiekeloe
en hij nodigde haar zelfs uit om naast hem te komen zitten.
cyclaam had een doekje voor haar gezicht hangen
zodat ze niet verblind werd door het scherpe zonlicht.
padieloe had alles bij zich: flesjes, luiers,
poppen, spuugdoekjes, kinderwagen, geld, rijbewijs en
wat er nog meer allemaal nodig is of kan zijn
om met wiekeloe en cyclaam op stap te kunnen.
wanny droeg alleen een fototoestel en zij probeerde
cyclaam te laten lachen en tegelijkertijd af te drukken.
op de terugreis op het allerlaatst lukte dat.
ze reden naar kijkduin om daar een wapenfeit
van padieloe te gedenken, namelijk zijn klim
op de puinbal in zijn jonge jaren.
maar eerst dronken ze wat
met warme appeltaart erbij. en heel handig
en vanzelfsprekend gaf padieloe cyclaam haar flesje
terwijl wiekeloe van het drinken met een rietje genoot.
en wanny probeert alles vast te leggen.
padieloe manoeuvreerde de kinderwagen
net zo makkelijk tussen allerlei tafeltjes en stoeltjes
als door diepe moddersporen en op steile hellingen.
hij keek daar heel serieus bij,
zoals het een zwaarbelaste vader betaamt.
hij hield alles heel rustig en strikt in de gaten.
niets, geen woord, geen gebaar ontging hem.
wiekeloe vertelde wanny dat hij een heel lieve vader heeft
en dat beaamde wanny van harte terwijl ze dacht
aan toen padieloe zo vrolijk en zorgeloos
door de duinen rende en de puinbal beklom.
wiekeloe wil niet dat zijn vader padieloe heet
en hijzelf wiekeloe august, en al helemaal niet
dat hij ook nog een achternaam heeft.
hij vertelt wanny luid en duidelijk
en voor eens en altijd dat hij wiekeloe heet en daar,
dat is cyclaam en die is papa.
dat moet ze goed in haar oren knopen en
verder "doe niet zo mal".
de puinbal 2