achter de rug en nu lijkt het erop
dat dankzij zijn enorme inzet, zijn trouw
en doorzettingsvermogen, zijn vastberadenheid en
zijn bereidheid alles te doen wat mogelijk
of zelfs onmogelijk is, een keerpunt is bereikt.
ik wijd hier verder niet over uit
en bewaar mijn aantekeningen erover
in een geheim archief.
zeker lijkt dat er voorlopig geen scheiding komt
en dat padieloe zelf vol goede moed is en
ervan overtuigd dat er betere tijden aanbreken.
zodra vita wanny ziet verstopt ze zich
achter de knieën van padieloe.
na een poosje komt ze te voorschijn,
probeert een voorzichtig lachje en weldra
wil ze een soort verstoppertje spelen met wanny.
die is echter in druk gesprek met padieloe
en roept daar tussendoor af en toe kiekeboe
als vita zich achter de gordijnen verstopt.
ze neemt er genoegen mee want ze is
weer erg verkouden en het is bedtijd.
zonder dat wanny een foto kon nemen ligt ze al in bed
en wanny ziet haar vandaag niet meer terug.
ze luistert naar padieloe en neemt bijzonderheden
in zich op, ziet zijn opluchting en uitputting
maar ze raakt er niet geruster van,
vraagt niet door en probeert zich
van commentaar te onthouden, mee blij te zijn.
ze gaan wiekeloe ophalen en die komt aan
met een paar vriendjes, die vragen of ze
vanmiddag samen mogen spelen. padieloe zegt:
"nee want oma is er. dat weet je."
de vriendjes draaien zich om en wiekeloe
klemt zich vast, duim in mond en bleek,
aan het been van padieloe.
hij negeert wanny als gewoonlijk maar thuis
laat hij haar zijn zwemoorkonde zien en zij
leest voor wat hij zoal kan in het water:
op zijn rug liggen, met een plankje zwemmen
op buik en op rug, springen vanaf de kant,
onder water voorwerpen pakken en meer
bijzondere verrichtingen. dan gaan ze eten
en wiekeloe krijgt een klein pakje met
chocolademuisjes en een met vruchtenhagel.
hij pakt een trechter en hevelt ze
van zijn bord in één pakje zodat ze
gemengd zijn en hij trekt een genietend gezicht
als hij het resultaat proeft en biedt zelfs
wanny een hapje aan.