vertrouwt wiekeloe toe
dat zij dat zelf vroeger ook deed.
"en ik ook" zegt wiekeloe.
op het doosje met smarties staat 14.
"een 1 en een 4" leest wiekeloe.
wanny steekt 1 vinger op en dat is ook 1.
dan steekt ze 4 vingers op.
ja dat is vier. en samen?
wiekeloe telt de vingers en
het zijn er bij elkaar 5.
hij kijkt weer naar het doosje en snapt:
"dus er staat 5."
al wat cyclaam doet en onderneemt,
waarvoor ze wordt geprezen,
waarmee ze wordt geholpen,
dat wil wiekeloe ook maar hij kan wèl beter
opzetten op de schommel helemaal zelf.
het moedervarken heeft nergens meer
iets in haar oor dan een gat, ze is weer slank
en ze knort en gilt ook.
"ze roept om haar kleintjes" legt wiekeloe uit.
de kleintjes liggen elders in de zon
te modderen of in de modder te zonnen.
wiekeloe toont een passerende vrouw
zijn vingerkunstje en dat moet op de foto.
ook doet hij een steen in zijn mouw,
dan zijn arm omhoog en de steen
komt er bij zijn taille uit.
"ik ben een stenenautomaat" .
omdat ze tijdens het eten worden lastiggevallen
door agressief bedelende jonge pauwen
gaan ze naar het pannenkoekenhuisje
waar wiekeloe zo meteen voor ieder
een pannenkoek zal maken maar eerst
klimt cyclaam bijna het raampje uit,
gaat wiekeloe op het dak zitten
en ook daar moet wanny foto's van maken:
"en die mag je aan je vrienden geven."
dan is daar opeens padieloe weer
en hij zet zich rustig in het pannenkoekenhuis.
cyclaam gaat heel dicht tegen hem aan zitten.
wanny ziet haar heel stil en bleek worden
ze gaat er steeds somberder uitzien
en dan begint ze zachtjes te snikken
en steeds harder te huilen zodat padieloe
even met haar wegloopt om haar te troosten.
dat schijnt iedere keer zo te gaan ook
als hij haar uit de crèche haalt.
"ze heeft dan te lang haar best gedaan"
zegt padieloe even laconiek als altijd.
nog een biertje voor wanny, limonade
voor ld en de kinderen, nog even de stenen,
de eikels en kastanjes bekijken en verdelen.
wiekeloe wil zich verstoppen
maar cyclaam verraadt hem luid lachend.
madieleid belt op om iets te vragen
over de luizenmevrouw op school.
wiekeloe zegt dat iedere jas in een luizenzak
moet "want dan gaan ze dood".
bij het luizenonderzoek had hij
wel 6 luizen, vertelt ie heel trots,
of probeert ie indruk te maken omdat hij
nou eenmaal alles altijd wint.
en dan gaat wanny weer, die niet weet
wat ze hoort als ze merkt dat wiekeloe
het jammer vindt, een zweempje maar toch...
hij roept haar nog een groet na zelfs
en er is afgesproken
dat ze binnenkort weer eens
naar de dierentuin gaan
wanny heeft er al zin in en wandelt
heel blij en ook hoopvol naar de trein.