een vertrokken gezichtje als hij uit school komt,
...als hij niet meer zijn spierballen
hoeft te tonen letterlijk en figuurlijk
misschien..., peinst wanny.
beetje zielig, beetje onderdanig, beetje
verdrietig, beetje ontwijkend en stil.
padieloe doet zijn rugzakje,
dat ie tegen zijn borst geklemd houdt
op zijn rug en helpt hem overschakelen
met rustige vragen en opmerkingen.
over een uurtje gaat padieloe naar de uwv
die wanny hardnekkig arbeidsbureau noemt,
en dan mag zij zomaar voor het eerst
-nood breekt wet;-) -
op de kinderen passen.
ze schrok de nacht tevoren
steeds wakker van gedachten aan
wat er allemaal aan onheil kan geschieden
maar ze is van plan moedig
en onvervaard de kinderen ongeschonden
door deze spannende uurtjes te loodsen.
voordat wiekeloe van school wordt gehaald
vertelt padieloe over de gesprekken
die hij met madieleid voert om
de boel bij elkaar te houden.
voorlopig drinkt hij geen cola meer
al een paar weken, heeft gisteren
met madieleid een nieuwe garderobe
aangeschaft en gaat overmorgen
met haar uit bowlen. hij vraagt
veel mensen om raad maar luistert
eigenlijk uitsluitend naar x en
dat maakt niet uit als het maar helpt.
het arbeidsbureau begint meer sollicitaties
van hem te eisen ook op banen
waar hij te hoog gekwalificeerd voor is
maar daar ziet hij niet tegen op.
wiekeloe kan al zo goed onder water
kijken dat het juist pijn doet
als hij zijn ogen sluit. dat is heel knap.
hij pakt vandaag enkele grapjes goed op
maar het donald duckdominospel,
dat hij geheel correct kan meedoen,
moest eigenlijk niet door wanny
gewonnen worden dus niet nog een keer.
thuisgekomen uit school smijt hij
onmiddellijk zijn jas in de keuken
op de grond en niemand zegt daar
wat over of raapt hem op.
padieloe moet meer opruimen
van madieleid maar blijkbaar
schakelt hij wiekeloe daar niet bij in.
de piano is weg en vervangen
door een prachtig gekleurde leren bank,
hetgeen de gezelligheid in de
voorkamer zeer bevordert.
er hangt een rekstok aan het balkon
en in de keuken een boksbal, verder
schrijft wiekeloe met een pen
die aan het eind pinokkio blijkt te zijn
en er wordt even stilgestaan bij lange neuzen.
hij leert al wat schrijven en rekenen
en tekenen om te oefenen voor groep 3.
alle dinosaurussen worden van boven gehaald
nu wanny een opwindbaar exemplaar
heeft meegebracht en ze gaan allemaal
op de foto en padieloe en wiekeloe
spelen er onthullende spelletjes mee.
de ene dino heeft de andere
in zijn levensgevaarlijke dinobek.
wat moet wanny daarvan denken!
de kinderwagen wordt na de lunch
klaargezet, cyclaam heeft meegegeten,
en daar gaan ze: oma en de kinderen.
ze beginnen in het speeltuintje bij school
waar cyclaam weer duizelingwekkende
klimtechnieken demonstreert en dan verder.
er worden stokken en stenen geraapt,
bloedzuigers bij de vleet gesignaleerd
die zelfs uit het water springen,
en schorpioenen, die zijn ook volop aanwezig.
de te zware stokken worden zorgvuldig
in de bosjes verstopt voor op de terugweg.
dan worden ze vergeten want padieloe
is er weer bij en vertelt zijn bevindingen
en wiekeloe roept "jongens, geen ruzie maken."
op het versje van wanny over wie er
voor mijn voeten loopt met als eind
"dan trek ik aan je haar"
draait wiekeloe zich om, vraagt wanny te bukken,
zegt dat ie niet aan haar haar zal trekken
en doet het toch zodat zij hem
een jokkebrok, een pinokkio noemt en zegt dat ze
ziet dat zijn neus heel lang wordt.
hij lacht wat meer om grapjes en maakt
ze zelf ook en daagt ze uit.
als hij cyclaam door een meeuw laat weghalen
en wanny gaat erop door
met dat die haar in het ooievaarsnest zet
en dat wiekeloe dan in de hoge paal klimt
om haar te redden, antwoordt hij
dat die meeuw dat maar moet doen.
die heeft haar daar ook neergezet.
volgende: uurtje oppas