om de verjaardag te vieren van madieleid.
dat is nog nooit gebeurd.
een cadeautje hoeft niet, wel een taart.
het huis is helemaal schoon
en de keuken staat vol lekkere dingen
waar de taart goed bij past.
iedereen is heel blij
dat het bezoek eindelijk eindelijk arriveert
want wachten de hele dag duurt erg lang
-volgende keer misschien weer ontbijt!-
wiekeloe valt meteen enthousiast
op omeluuk aan en geniet van
iedere beweging die hij maakt
en ieder woord dat hij zegt.
gea heeft net een forse week
met nederlandse lessen achter haar kiezen.
ze spreekt de woorden langzaam
en heel geconcentreerd uit.
lastig zijn ui en ei en ook
moeilijk en mogelijk.
ze volgt 's ochtends de colleges
en studeert dan nog 6 uur per dag.
nietsnuttige wanny kijkt haar aan,
zo tenger zo vastbesloten, zo gedisciplineerd,
zo streng, zo liefdevol, zo gaat dat.
ze moet snel aan iets anders
gaan denken want de tranen schieten
haar in de ogen van zoveel toewijding.
dat ergens anders aan denken
dat is zo moeilijk niet want
er gebeuren zoveel dingen tegelijk
dat ze als ze naar het een kijkt
het andere alweer gemist heeft.
ze pakt haar toestel en zet het op
"kinderen en dieren" en soms op
"gezichtsherkenning" en ze begint
te schieten in deze immer moeilijke
omgeving met zoveel verschillend licht
van zon en schaduw en tl en veel beweging
en ook nog weerstand tegen fotografen.
"heb je wat voor me meegebracht?"
vraagt wiekeloe. "jazeker!"
"ik weet wel wat! "
" wat dan?"
" smarties"
"nee ditmaal niet kijk ik heb
blijdrop voor je meegenomen,
dropjes uit de dierentuin."
"ik hou niet van drop"
"ach wat jammer, dan geef ik het aan pappa
maar dan heb ik ook dit nog
dit zijn allemaal plaatjes van libelles".
daar is hij wel heel blij mee
en later zegt wanny
"ik zag je drop eten toen je
de vorige keer uit school kwam
dus ik dacht: ik zal
die wiekeloe eens verrassen."
wiekeloe kijkt heel nadenkend.
na een poosje zegt hij ernstig:
"dan zal ik er wel van gaan houden."
en dan vertelt hij dat ie libelles vangt
met een schepnet aan de waterkant.
dan houdt ie ze even in zijn handen,
ze bijten hem en hij laat ze gaan.
het is buiig weer en de tuin
zit vol met naaktslakken.
cyclaam heeft daar alle aandacht voor.
soms pakt ze ze op en knijpt ze fijn
maar ook kan ze er stil naar kijken
en samen met wiekeloe beziet ze
ook mieren, spinnetjes en torren
maar vooral rent ze onbesuisd
in het rond, valt hier, stoot daar
haar hoofd met een enorme dreun
tegen de stoelleuning van omacarla
die meteen denkt dat ze in de weg zit
en geschrokken elders plaatsneemt.
het leek erg hard aan te komen
maar madieleid troost haar in de tuin
binnen een minuut en nu valt wiekeloe
achterover van een stoelleuning
en hij is niet tot bedaren te brengen
door oma's of pappa. hij snikt alleen
steeds maar weer "mamma, mamma" en madieleid
komt met een glaasje limonade en weldra
is ook dat leed geleden.