wordt traditiegetrouw
de kinderboerderij aangedaan.
de ooievaars zijn gevlogen,
de biggen groeien voorspoedig
en wanny ziet geen kapotte oren meer.
bij de muizen zitten teveel vliegen
en de konijnen zijn even slecht behuisd als altijd.
wel wordt er een soort blauwe circustent
van stalen binten opgericht, en er zitten
geen kippen in het kinderhuisje,
zodat wiekeloe iedereen kan vergasten
op gebakken eieren terwijl cyclaam
ieder moment wegrent om
een of ander dier te achtervolgen,
aaien of aanspreken.
als je wiekeloe op de terugweg vooral
een plant of dier aanwijst,
zegt ie steevast "had ik al gezien".
ook heeft ie alles al gehoord en
zelfs geroken en als je eenmaal iets
hebt geroken nou dan heeft het geen zin
om er nog een keer aan te ruiken,
dan weet je het wel.
als er een tweesprong of erger is
en padieloe wil een richting inslaan
dan zegt ie "niet doen want
die kant wou ik net kiezen!"
verder zijn de "zeker weten"'s
zeer overheersend in zijn conversatie.
bij het schommelen moet padieloe
cyclaam scherp observeren want
in haar ondernemingsdrift is ze
in staat plots de touwen los te laten
om ergens anders achteraan te gaan.
wiekeloe blijkt opeens zelf te kunnen
opzetten en wordt fors ondersteund met kreten als
"voor benen omhoog", "voor benen omhoog" en
"voor benen omhoog"" en iedereen is trots.
en nu zijn ze in het winkelcentrum en padieloe
doet boodschappen, daarna eten ze een ijsje.
cyclaam neemt er geen genoegen mee
dat ze af en toe een likje krijgt
van padieloe en nog moet opschieten ook
omdat wiekeloe zijn lepeltje is verloren
en het steeltje nodig heeft.
ze zitten in het gras en wiekeloe,
die rustig afwacht, kijkt in de sloot
en daar ziet ie allerlei dieren die niemand kent
en padieloe fotografeert ze en ook
wanny met wiekeloe en cyclaam die
enorm aan het knoeien zijn met het
flesje water dat wanny bij zich heeft.
iedereen is er heel vrolijk en uitbundig van.
op de terugweg zoekt wiekeloe stenen
voor wanny en soms verliest hij er een
en zoekt ie weer nieuwe.
ze vraagt of hij wel eens
een steen beschilderd heeft.
"heb ik allang gedaan" antwoordt ie.
en hij is nu zo moe dat ie ook
niet meer wil weten hoe een stokroos heet.
thuis worden de koekjesmaakingrediënten
uitgepakt terwijl wanny een afscheidsbiertje
aan het drinken is maar dan moet ze
ook maar snel weg, vindt wiekeloe,
want nu moeten er serieus
koekjes gebakken worden.
glimlachend stapt ze op en volgende week
dan komt ze alweer want ze is
zomaar uitgenodigd voor de verjaardag
van madieleid. ze verheugt zich erop
die ook weer eens te zien
en de kinderen en padieloe in familieverband.
en padieloe, die gaat alweer
haar tweede boekje redigeren.