dat valt niet altijd mee en wiekeloe
kan dus niet wachten tot hij
eindelijk eens zelf de instructeur en corrector is.
hij oefent graag op zijn oma
en die snapt daar natuurlijk weer nix van
en doet dus steeds heel verkeerde dingen.
als ze haar brood smeert
bekijkt hij dat en zegt terloops
"niet zoveel marmite!"
pakt ze een papiertje om iets af te vegen,
schudt hij quasi-geduldig zijn hoofd
en zegt "nee je moet die doek nemen
daar bij de gootsteen."
als ze per ongeluk de naam fifi in haar mond neemt
kijkt hij haar bestraffend aan
tot ze gauw haar excuses aanbiedt
en "hond" zegt maar het is nog niet vergeven.
als ze vraagt of de hond wel eens
wat met wiekeloe praat,
antwoordt hij streng "hij zegt nix waar oma's bij zijn."
zo dat kan ze in haar zak steken.
maar dat doet ze niet: ze maakt het
allemaal nog veel erger dan het al is.
ze zegt: "jawel hoor, maar hij zegt tegen mij
dat ie niet met me praat waar kinderen bij zijn."
heel kinderachtig maar het vloog eruit
voor ze het wist en ja hoor,
daar gebeurt het: wiekeloe springt uit zijn vel.
hij wordt ongelooflijk boos, de tranen schieten hem
in de ogen over zo een gemeen verraad.
nee dat doet zijn hond niet.
die praat niet met oma's achter zijn rug.
"dat is niet eerlijk, nee
dat is niet waar, dat mag niet. dat is
gemeen dat hoort niet dat is..."
de toch al zo broze band is weer
hevig verstoord en oma moet haar
excuses aanbieden maar kan even niet
bijkomen van verbijstering en boven
het geschreeuw uitkomen.
"wiekeloe wil jij hagelslag of kaas
op je brood?" grijpt padieloe, die ook nooit
een moment van ontspanning kent, in.
even later daar komt cyclaam de kamer binnen
ze is net wakker en daar ziet ze wanny
en ze kijkt bang naar haar vader
en zet het dan op een gillen.
padieloe pakt haar niet beet
om haar troostend tegen zich aan te drukken.
hij geeft haar rustig een boterham en zegt
"ik zit te ver van haar af,
laten we maar even van stoel ruilen".
als ze dan nog huilt, dan weet wiekeloe de oplossing:
"geef haar konijn." zegt ie heel deskundig.
en oma haast zich konijn ergens vandaan te vissen
en inderdaad, die wordt plots helemaal stil
in ontvangst genomen en dicht tegen haar aangedrukt.
daaroverheen kijkt ze met een half glimlachje
oma voorzichtig aan en dan is ze bijna gewend
mits wanny op gepaste afstand blijft.
de poes is wel blij met oma
en komt steeds wat snoepjes halen.
als padieloe even later "goed zo, lieve jongen"
zegt tegen wiekeloe dan kijkt hij
alsof hij het allemaal al lang wist
en het altijd al heeft gezegd en hij wist wel
dat hij gelijk had, zegt ie erg vaak vandaag.
dat schijnt een veelvoorkomende uitdrukking
te zijn in huize zonnestraal.
padieloe vertelt over zijn vakantieplannen:
"cyclaam blijft gewoon naar de crèche gaan
en wiekeloe gaat de hele dag
naar de buitenschoolse opvang.
ik kan niets doen als hij thuis is
en nieuwe dingen en onregelmatigheid
verstoren het ritme voor de kinderen."
hij weet niet wat de toekomst
voor hem gaat brengen en misschien
moet hij binnenkort werk of vrijwilligerswerk
gaan doen en dan moet weer alles herzien worden.
oma wordt er treurig van dat padieloe
niet ziet hoeveel hij mist aan plezier.
maar als je er geen plezier in hebt,
ja dan is dit het beste, meent ze
terwijl ze denkt aan dierbare momenten van vroeger
en ook wel aan dat ze de hele dag alleen
was met de kinderen.
die waren een grote troost voor haar.
maar padieloe heeft dat misschien helemaal
niet als zo positief ervaren, lijkt nu.
de meer uiteenlopende leeftijden en
het verschillende geslacht vereisen
ook duidelijk een andere aanpak, misschien....