indexwieke
verhaaltjes
de avonturen van
wiekeloe en de zijnen
vorige: wiekeloe is moe
dat scheelde niet veel
na korte tijd ontwaakt
cyclaam
en ze blijft haar vader stevig
vast- en in de gaten houden
waar hij ook gaat of staat.
het is even wachten tot wiekeloe uitgerust is.
en zo zitten ze op de bank:
cyclaam veilig in padieloe zijn armen,
aan de andere kant de poes,
snuffelend onder de arm van padieloe
en terugkrabbelend naar wanny
voor nog wat snoepjes.
zo kan cyclaampje toch voorzichtig
een glimlach tonen en de poes blijkt
de laatste tijd ook dol op vet en kaas en
dan is de diagnose snel gesteld: krols.
nu eens even kijken of wiekeloe wat is opgeknapt.
hij komt vriendelijk de kamer binnen
"heeft lang geduurd, hè"
groet hij cryptisch en dan is er even
de film van sjoun het schaap,
het bekijken van de poes van mees in de boom.
het
met niet al te veel getreuzel aankleden
en op naar de kinderboerderij.
padieloe zou wel eens ergens anders heen willen
maar wiekeloe en wanny willen
de schapen en varkens bezichtigen.
wiekeloe draagt een flesje limonade uit de rugzak
en eet er een koek uit, cyclaam is heel tevreden
en krijgt weer veel belangstelling
van de geiten terwijl wiekeloe
een koe melkt, geregeld van stok wisselt
of er een in het water gooit.
iedere keer als er een fietser of voorbijganger
ongedeerd langs is gekomen, zegt hij
"dat scheelde niet veel hè!"
-een uitdrukking die geregeld en in
tal van situaties toepasbaar blijkt-
en ook wel: "goed hè!" en padieloe antwoordt:
"heel goed gedaan lieve jongen."
en dan hij weer: "dan mag ik
de stok houden!" en dat mag.
het huisje waarin hij pannenkoeken wil bakken
is helaas bezet door andere kinderen.
ze komen de boerderijkat tegen
en die loopt weg als wanny
hem wil aaien waarop padieloe haar plaagt
met "je hebt een gat in je aura vandaag!"
daar ziet het wel naar uit ja.
eindelijk zijn ze bij de schommels
en daar blijkt dat wiekeloe zelf kan opzetten
ook al wordt hij liever geduwd.
hij zit en zingt heel ritmisch
"heen en weer heen en weer",
en zo mediteert en droomt hij en
wanny doet verwoede pogingen
met het beweegfilter van haar toestel
en gelaatsherkenning en de automaat
maar wiekeloe is alle instellingen steeds te snel af.
ze verkennen nog even de buurt
en heel kalm en plezierig
komen ze thuis, waar wanny
meteen op de fiets springt
en een lange tocht lang
de tijd heeft om deze dag
vol lief en leed en
evenementen na te genieten
en te verwerken.