dat wanny speciaal voor padieloe had klaargezet
stond laat in de middag nog onaangeroerd in de keuken,
evenals een pakje boter en een doos koeken.
zelfs om de cola moest gevraagd worden vandaag.
ze is alles vergeten in de vreugde
van het weerzien van padieloe
met wiekeloe en cyclaam in delft.
wiekeloe loopt ditmaal met een dikke lip
omdat hij op de crèche "op de vloer"
is gevallen zittend in een voertuigje
of staand op een step. zoiets.
de pijn is weg maar hij vindt toch
dat hij wel een erg zware tas torst
met alle spullen voor cyclaam erin, "heel zwaar!"
vindt hij en cyclaam
die vindt het wel meevallen.
hij oefent die middag om sterker te worden
met de deurstopper en zelfs
neemt hij die op zijn hoofd
waarschijnlijk voor de nekspieren
en om zien te imponeren, die ook
meteen achter dat ding aangaat.
gelukkig krijgt hij een versterkend drankje
en nadat hij een heleboel dingen
die werden voorgesteld "nix" heeft gevonden
wil hij de spelletjes wel eens zien
die omavonnie bijeen heeft gescharreld.
de meeste keurt hij af maar het telspel gaat goed,
alleen valt op dat hij niet precies weet
of hij een koetje of poesje al heeft geteld of niet.
oh wat moet je toch veel leren als kind.
wiekeloe ziet daar niet tegen op
maar omavonnie moet er niet aan denken
nog helemaal de lagere school,
met al wat daar te leren valt,
nog voor de boeg te hebben.
padieloe denkt niet aan zulke dingen
en blijft rustig aanwijzingen geven.
als alle spelletjes zo een beetje bekeken zijn,
kiezen oma en padieloe voor mensergerjeniet.
"niet boos worden" heet het, en "wel lachen, wiekeloe!"