index:
index
vervolg
vorige: hella en laila
padje pee en zwamma terug
zwamma
en padje pee genieten zeer van het diepte-interview
en ze rekken het zolang ze kunnen,
zonder daar een woord aan vuil te maken.
hun dwaaltochten, hun ontbijtceremoniën,
hun zwemfestijnen en hun vanzelfsprekende omgang met elkaar
doen hen beiden zeer goed, en zo geschiedt het
dat ze zich even uit het veld geslagen voelen
wanneer ze bericht ontvangen van dies meer,
bij monde van harry de hardrijder,
die ze helaas heeft weten op te sporen,
dat hij nu wel eens resultaat wil zien
en niet bereid is hun verblijf daar langer
te bekostigen en faciliteren,
woorden waarvan ze terugschrikken na al die tijd
van zorgenvrijen onbekommerd ronddolen.
hij wenst resultaat te zien en wel direct,
want zo moeilijk is het niet
om zelf wat in elkaar te flansen over
waarom vegetariërs geen dank van node hebben
en vleeseters wel.
"daar kan ik zelf ook wel een antwoord op bedenken.
dus als je hecht aan publicatie
van je onderzoek, padje pee,
lever het dan voor de herfst in.
niet dat ik je onderzoek niet
met grote interesse tegemoet zie
maar ik krijg een gevoel van dat je
het er wel heel erg uitgebreid van neemt.
dat zou niet zo verschrikkelijk belangrijk zijn,
ware het niet dat ik geen enkel zicht heb
op je vorderingen en geen enkel verslag
heb mogen ontvangen tot op heden."
dit bericht leidt ertoe dat padje en zwamma
hun laatste avond op een mugvrije plek in het moeras
aan het kampvuur gelegen een evaluatie maken
en tevens terugblikken op zoveel stilte en natuur,
zoveel wilde planten en kikkergekwaak,
zoveel gesjirp en getjilp, geuren,
geplons en gegons en sterrenhemels,
op luchten die voorbijschoven,
in zovele tinten en vormen
op onweer en hagel en de eeuwige,
de eeuwige wind, de veranderlijke en zoele,
de woeste wind in het riet en de wilgen,
rond hun oren met zijn buien en stiltes.
ze zitten met tranen in hun ogen
urenlang in de vlammen te kijken
en gaan dan abrupt uiteen nog diezelfde nacht.
padje zal geen dieren meer eten,
maar dat gaat hij niet aan de grote klok hangen,
want wie niet doodt, zal gedood worden
-zoals keer op keer blijkt-
ook al staat in de bijbel juist
dat wie naar het zwaard grijpt,
door het zwaard zal omkomen.
"helemaal niet waar" weet padje
"juist onschuldige graseters zijn de eerste,
de gemakkelijkste slachtoffers...hm,
toch eens aankaarten bij Paulus,
als die ooit de regio weer eens met een bezoek vereert."
en nu: op naar dies meer, want die behoeft
uiteraard wel enige tekst en uitleg.