Zuster Augustina besloot
na twee weken
-met de verhuis- en klusgroep over de vloer-
te hebben gekokkereld en geserveerd,
om eens op verkenning uit te gaan.
ze had overal toegang
-zij het niet altijd van harte-
dus niemand legde haar een strobreed in de weg
als ze zich waar dan ook
ongevraagd vertoonde,
onveranderlijk getooid in
wat ze zelf haar "troostkleren" noemde,
met ter opvrolijking van menigeen
die daarom zat te springen
een hoedje met een veertje
dat welwillend was afgestaan door Koekoek.
wat ze links en rechts aantrof
op haar verkenningstochten
tartte iedere beschrijving.
ze overwoog Dies Meer te verzoeken
haar af en toe te vergezellen
om te boekstaven wat ze zoal meemaakte.
ze polste hem zo subtiel
als haar mogelijk was.
Dies Meer is een galante redacteur
die moeilijk nee kan zeggen
maar hij voelde wel
dat hier dingen van hem gevraagd dreigden te worden
die zijn journalistieke onkreukbaarheid
wellicht in gevaar zouden kunnen brengen.
Augustina liet zich -zoals haar betaamt-
niet ontmoedigen en ontfutselde de verbouwereerde redacteur
de belofte dat ze af en toe
een bijdrage zou leveren aan "Ons Kraaltje"
voor een nog op te richten rubriek,
waarvoor de lezers een naam mochten opperen
maar die hoe dan ook "Op Schoot"
zou gaan heten.
Augustina zou daarin
-onder diverse pseudoniemen-
aangetroffen en gefingeerde
situaties en toestanden,
persoonlijk en andermans leed
kunnen belichten, verlichten,
wiegen, vertroosten.
"troost brengen aan allen die troost behoeven"
is ze van plan te schrijven:
"aan allen die troost behoeven.
aan allen dus."
we zullen haar op de voet volgen.

volgende: August en de breijuf