index:
index vervolg
vorige: tomboy,
pekela en helm
de jolkapellers
uiteraard begint
iedereen als bezeten
inlichtingen te vergaren omtrent pekela.
de leden van "de kraaiende kukels"
en andere prominenten uit jolkapelle
worden bestormd met brutale vragen
en weten te vertellen dat ze
verwant is aan de poeet en wiese walla,
dat haar woonoord elders is gesloopt
en dat ze jolkapelle koos om zich te vestigen
"omdat het zo prachtig gelegen is,
zo een paradijselijke omgeving biedt,
weergaloos natuurschoon paart aan
vriendelijke, hartelijke, gastvrije bewoners,
daarbij..." opeens zien de muzikanten
geen kraler meer in de wijde omgeving.
breed grijnzend knipoogt juich zwier
naar zijn kukels en ze beginnen te zingen:
vreemde liederen die in het dorp der goeroes
nooit gehoord zijn, met onverstaanbare woorden
en vol woeste wendingen, dat is wel duidelijk.
er beginnen wat losse figuren mee te deinen
en weldra wordt het toch nog
een feestelijke nacht, waarin zelfs pekela
even de voetjes van de vloer licht,
na een lang en intiem gesprek met lep en boek.
de volgende ochtend schrikt dies meer wakker
uit een droom getiteld "verwant aan de poeet".
hij slaat zich, plots ziende, op het voorhoofd,
is binnen een uur geheel reisvaardig
en daar gaat de grote redacteur,
opgewonden en vol van professionele nieuwsgierigheid,
een interview regelen met wiese walla.