Wat heeft hij de mensheid concreet te melden,
vraagt Tante -die dit alles weer eens ontgaan is-
als hij haar een bos rabarber en brandhout komt brengen.
As begint direct te fulmineren
over natuurbeschermers en dierenvrienden.
hij heeft gehoord dat er in de bijbel te lezen valt
dat wat op aarde en daar rondom aanwezig is
speciaal en uitsluitend geschapen en bedoeld is
om de mens, kroon der schepping, te gerieven.
Is dat het wat hij wil verkondigen?
As weet het nog zo net niet.
van nature schuwt hij het overbodige,
het teveel, de luxe.
kun je dat een denkbeeld, een idee noemen,
iets waartoe je gekomen bent
na jaren van onderzoek en ervaring
zodat je daar de wereld niet
onkundig van wilt laten?
As vindt van niet.
alles is gewoon te complex om te vatten.
hij zou alles tot zijn oorsprong,
zijn wezen, de bodem, het bot willen terugbrengen:
Oer.
misschien komt Oer wel het meest in de buurt
van zijn wezen, zijn afkeer van pracht en praal,
zijn ontroering over planten die
door het asfalt heen groeien,
zijn gebrekkige relativeringsvermogen,
zijn strengheid.....
"vergeving" mompelt hij bijna onverstaanbaar
voor zich uit "vergeving...toch.
zeg dat maar tegen ze."
hij draait zich abrupt om en
maakt zich uit de voeten, zo snel
en wankel ook als alleen tengere gestaltes,
verblind door tranen, dat kunnen.
volgende: Tante krijgt voorlichting