index
vervolg index
vorige:
091123 eieren klutsen
pekela werkt door
direct na het opdienen van
de omeletten
moet pekela er opeens vandoor.
ze zegt dat ze haar huisdieren
even moet in- of uitlaten.
voordat iemand daarover een vraag
kan stellen is ze door de achterdeur verdwenen.
grinnikend huppelt ze een beetje
als ze achterlangs haar woning nadert.
het wordt hoog tijd dat ze eens even
orde op zaken stelt want als ze
aan iedere kraalbewoner zoveel aandacht
en tijd kwijt is als aan as keet,
dan kan de inventarisatie nog jaren
en jaren in beslag nemen en al die tijd
blijven dan vele zaken onopgelost
en onduidelijk en voordat
het verdwenen zusje de leiding gaat nemen
wil ze haar graag het verslag aanbieden
zodat die beslagen ten ijs komt.
ze bladert de bewonerslijsten door
en komt een tot dan toe volkomen
onbeschreven echtpaar tegen dat verblijft
in het voorgeborchte.
-een echtpaar, dat is eens wat anders,-
mompelt ze en ze bereidt zich voor
met het doornemen wat van hen bekend is:
ze heten piggelmee en tureluur.
vroeger woonden ze in een keulse pot.
ze hebben dank zij de ontevredenheid
van tureluur menig land bezocht en avontuur
beleefd maar tenslotte kreeg de hang
naar eenvoud van piggelmee de overhand
en wist hij haar mee te tronen
naar de kraalse moerassen
waar ze zonder woning zich in leven
moeten zien te houden en zich voorbereiden
op het prediscipelschap.
zoals bekend heeft tureluur altijd
zin in nieuwe uitdagingen en daarom
is ze akkoord gegaan met de verhuizing
en uiteraard voelt ze er nu spijt van
en wil terug maar piggelmee voelt zich
nu juist als een vis in het water.
hij hoeft niet meer te vissen en al
die wondervissen en feeën en avonturen
daar heeft hij zijn buikje van vol.
"als ze wegwil dan gaat ze maar alleen"
mompelt hij wel eens quasi-nors maar
de goede waarnemer ziet
zijn ogen hoopvol fonkelen.
als pekela aankomt op de prediscipelenplek
loopt ze bijna tegen tureluur aan,
die haar niet herkent want ze is druk
met het verzamelen van argumenten
om piggelmee te overtuigen van dat het
zo niet langer gaat en piekerend
is ze op weg naar het prediscipelendorp
om eens te bekijken hoe het daar zal zijn
als ze ooit bevorderd wordt, desnoods zonder
die rare man van haar want ambitie
is tureluur niet vreemd, zoals alom bekend.