index
index
ivyrose
vervolg index jolkapelle
vorige: oma aan de
rol
zaterdagmiddag
uitgebluste oudere echtparen alsmede
middelbare motorrijders in lederen jacks,
helmen naast zich, en vriendinnenkoppels,
soms ook duidelijk zusters of zelfs schoonzusters,
bevolken het terras van "de jolkapelse broeder"
naast de hooiberg in de weekeinden.
de vriendinnenkoppels kouten vrolijk over
waarover vriendinnenkoppels kouten.
de motorrijders zijn bijeen
om foto's uit te wisselen
van een ruige tocht door ierland,
de uitgekeken echtparen kijken
elkaar noch anderen aan en spreken
alleen kort met de serveerster
om het geijkte recept te bestellen.
in hun ogen ligt woedend geduld,
een belegen alles geprobeerd hebben,
spijt en koppigheid.
ze zijn lelijk, erg lelijk.
een zusterpaar zoekt sleutels,
in het grind verloren, de motorrijders
ginnegappen over hun 1300 foto's
met een ongehaaste serveerster
en een van hen helpt de zusters zoeken.
de uitgeprobeerde echtparen,
die hoopten er even uit te zijn,
zien elkaars teleurstelling niet
en zitten zwijgend en nors te blauwbekken.
ze lijken allemaal op elkaar,
zowel de echtparen als de afzonderlijke
leden ervan. ze zijn om te huilen.
ze zijn aan het huilen,
zodat menig vriendinnenkoppel
fluisterend gewaagt van "zalig alleen"
en menige weduwe opgelucht,
sleutels hervonden, verder tuft
op de gemotoriseerde fiets,
die ze zich nu durft te permitteren.
terwijl de opgestapte motorrijders langs ronken
mompelt de serveerster glimlachend:
"en dat in een stiltegebied!"