is niet in zichzelf gekeerd,
maar het is zeer wel mogelijk
dat hij de aandacht probeert
van zichzelf af te leiden
naar jou, naar mij, naar buiten.
de wijzende hand
speelt een kinderspel.
het kind begint met te wijzen
naar al wat het opvalt.
wat het ziet of wil hebben
wijst het aan,
en één van de eerste woorden is "kijk!"
het eerste gebaar moge zuigen, grijpen zijn,
dan komt meteen het wijzen,
dat oorspronkelijk een willen hebben,
zuigen, betasten, grijpen dus, was,
maar het begin ook
van abstract denken, van menszijn.
ik heb mijn katten nooit zien wijzen
of begrijpen waarheen ik wijs.
handen die wijzen zijn nooit alleen,
wijzende handen, welke kant ze ook zoeken,
hebben het altijd tegen anderen:
een wijzer wil delen, een wijzende hand
wil geven en vertellen
en tonen de eerste te zijn:
de wijzende hand zegt:
kijk, ik zag het het eerst,
kijk naar wat ik al zag.
en zo wijst de wijzer eigenlijk
heel duidelijk zichzelve aan.