helpende handen zijn dat niet.
je hoeft er niets van te verwachten.
bange handen verschuilen zich,
ze wachten om een hoekje af,
ze verstoppen zich en doen net
alsof ze de boel een beetje aanzien,
maar hoe beter verstopt ze zijn
hoe minder ze kunnen kijken en zien.
de angst hoeft niet levensgroot te zijn,
een beetje verlegenheid
ziet er ook al gauw angstig uit
-of misschien is verlegenheid
ook wel angst om je te laten zien,
angst om bekeken te worden
met onwelgevallen, met spot, met
"hé daar, wat mot dat?" of met
"doe niet zo overdreven,
doe maar gewoon dan doe je
al gek genoeg."-
de bange handen houden zich schuil
en soms bemoedigen ze elkaar,
zeggen ze "kop op, niet iedereen
bijt meteen je vingers eraf."
soms komen er dan stilletjes
een paar vingers om het hoekje gluren
en vaak, heel wat vaker
dan je zo zou denken, komen ze
tot bevindingen waar jij en ik
niet zo gauw van terug hebben.