index
index ivyrose
vorige: het berenklauwenbos (vervolg)


Tolma 2

Tolma is de godin van de Oppositivisten, hun Heiland, hun Mohammed,
nee ze is hun Allah, hun Jezus Christus Zelve: Tolma Highbrow.
Ze is voor de Nieuwe Mens: de Godin van de Nieuwe Tijd.
Vroeger, lang geleden, in het vorige millennium,
had je positieven en negatieven,
was er geen positief mogelijk zonder negatief,
geen licht zonder duisternis, geen munt zonder keerzijde.
Nu er geen negatief meer nodig is
om een beeldschone digitale foto te maken
beginnen deze begrippen in onbruik te geraken.
Nu kan ook de andere zijde van een munt geluk brengen,
is het verschil tussen dag en nacht verkleind
omdat het nergens meer echt donker is.
tenzij je have en goed verlaat en oorden opzoekt
waar vreemde talen gesproken worden.
Uiteraard is deze eigentijdse goeroe
niet van eigenaardigheden gespeend.
Zo draagt ze bij voorbeeld altijd een vergrootglas bij zich
om andere mensen door te bekijken.
dat is nodig om te weten wat voor een vlees ze in de kuip heeft.
Ze is namelijk behept met een vreselijke fobie.
Er bestaan fobieen in elke maat en soort.
Daar kan ze uiteraard niets aan doen
en haar volgelingen vinden hem juist haar kracht,
maar gewone stervelingen moeten flink wat clementie met haar hebben
en geduldig met haar zijn
zoals we dat ook zijn met kinderen, dieren,
oude mensen, verslaafden, lieden die onze taal proberen te spreken en recidivisten.
Je zou misschien denken dat een fobiist alleen zelf last heeft van zijn angsten,
die hij zelf overigens niet altijd kan waarnemen als zijnde abnormaal.
Maar zo is dat niet.
Zoals de smetfobiist niet alleen volstaat met haar eigen handen te wassen,
maar dat ook eist van huisgenoten en bezoekers,
zo heeft Tolma haar angst voor Den Boze
-die haar ertoe brengt al wat zwart, somber, negatief, lelijk,
donker, gemeen, slecht is, lijkt of zou kunnen zijn, dan wel worden-
geheel uit zichzelf weg gebannen en op anderen geprojecteerd.
Je hoort haar dan ook vaak indringend op iemand inspreken:
"Bekijk het toch eens van de zonnige kant,
zie het toch niet altijd zo zwart!
Aanschouw mij en zie hoe het is om Altijd Positief, Optimistisch en Goed te zijn."
Dat komt er dan waarlijk allerliefst en goedbedoelend uit.
De aldus aangesprokene deinst verschrikt terug
-meestal heeft hij gewoon iets gezegd als "het motregent een beetje."-
en voelt zich op zijn minst wat ongemakkelijk,
wat Tolma dan weer aangrijpt om verdere geruststellende taal uit te kramen,
die door haar volgelingen dus voor verlicht wordt aangezien.
Toch geeft dit vaak conflicten, die nooit helemaal opgelost worden
omdat Tolma geen therapeut heeft en helaas zichzelve niet kent of kan genezen.
Ivyrose denkt dat je Tolma niet kunt redden
of zelfs zover kunt brengen dat ze begrijpt wat ze doet.
Daarbij moeten we niet uit het oog verliezen dat ze zich er zelf heel wel bij gevoelt.
de oplossing voor hen die haar waarderen om andere eigenschappen
blijft dan: negeren wat ze aan verwijten in het rond werpt
en haar een beetje aaien.
dat zal haar niet genezen maar kalmeren.
als je begrijpt dat de angst zo groot is
dat ze alleen maar positief, vrolijk, optimistisch en hartelijk
door het leven wil lijken te gaan,
op straffe van weet je veel wat er allemaal speelt in haar hoofd en hart,
dan kun je het haar vergeven en haar afleiden.
Je voelt je dan ook niet meer zo zinloos aangevallen en in een hok gewrongen.
Tot zover voor vandaag.

volgende: reacties op Tolma