index
index
ivyrose
vorige: heeft God de greep gezegend?
een ogenblik van bedachtzaamheid
de kronikeur van Tante,
Huisjeboompjebeesje, het Goeroeweb,
is aangekomen in Jolkapelle aan de Sloot
en heeft zijn intrek genomen in een leeg tuinhuis
in de bongerd, achtertuin van de poeet,
waar ook De Dame rust probeert te vinden.
want ook een sensatiezoeker, vasthoudende speurder
en filosoof heeft wel eens een sabbatical jaar
of desnoods week nodig.
"woordenbrij" werd zijn geschrijf ooit genoemd.
daar schiet hij de laatste tijd vaak van wakker.
hij schrijft en schrijft om het leven,
dat net zoveel waard is als een zandkorrel,
te trachten van betekenis te voorzien,
om wat niets waard is te vervullen
van inhoud en zin,
om het nietswaardige te vermommen,
om aan te tonen, voornamelijk voor zichzelf,
dat ook niets groot en belangrijk is,
ja zelfs dat "niets" niet bestaat,
dat het grote in het kleine, de macro-
en de microcosmos, spiegels en counterparts zijn...
oh mijn god, mijn god waarom
hebt u me verlaten
hoe lang nog houd ik het vol
in deze nutteloze wereld die alleen maar zonder waarde is
omdat IK hem niet kan behappen,
omdat het tegendeel altijd en eeuwig
even waar is, evenwaardig, waardevol....
waar moet ik heen wie ben ik en waarom
en wat doet dat ertoe...woordenbrij
natuurlijk. wat wil je dan?
de oerstilte terug... als die al bestond?
de oerstilte met de geluiden van
geboren worden, vlammen en verzengen.
alles loopt verkeerd af immers...
de kronikeur worstelt kortom.
natuurlijk is het wel degelijk woordenbrij,
natuurlijk gaat het nergens over
natuurlijk is iedere manier van leven
even zinloos als zaligmakend.
de kronikeur kijkt terug op zijn leven
kijkt vooruit naar zijn aftakeling, zijn sterven,
en hij is bang, hij probeert onverschillig te zijn.
wie zou hem begrijpen?
iedereen vergaat.
hij probeert zichzelf belang in te boezemen
maar hij is moe van alle benul en onbenul
van al dat overleven.
zou het verblijf in de bongerd
hem redden of de genadeklap geven?
een beetje ontbering, zelf achter zijn voedsel aanmoeten,
de eenzaamheid, zullen die hem goeddoen
of zal hij neerliggen in wanhoop en ledigheid,
zal hij uitgroeien tot, of wegkwijnen als kluizenaar?
hij betrekt een omheind tuinhuis
en slaapt eerst het klokje rond.
krabbend aan tientallen muggenbeter ontwaakt hij:
"dat moet het lieflijke buitenleven voorstellen"
gromt hij op zoek naar azijn in het lege huis.