ligt dies meer al direct uitstekend
bij de meestal zo intuïtieve bewoners van
jolkapelle aan de sloot.
zijn beschaafde en ouderwetse voorkomen
hebben allereerst wiese walla
zeer geïmponeerd en voor hem ingenomen.
"dit kan niet anders dan een oranjeklantje zijn."
fluistert ze verheugd en trots
tegen willekeurige voorbijgangers.
ze vindt zijn goede manieren "een verademing"
en of hij een geslepen journalist is of niet,
laat haar koud, in zoverre dat ze wel tracht
hem in te nemen voor de dorpsproblematiek.
dies, die geen onderdak heeft,
en niet zoveel voelt voor een bivak
in de tuin van de poeet, gepaard aan
zelf een potje koken, en ook niet voor
in het hooi slapen bij de net iets te gastvrije boer,
neemt haar uitnodiging om in haar opkamer
te logeren dan ook volgaarne aan.
als hij de kamer wordt binnengeleid
besluit hij ter plekke
ook wat sfeerverhalen te schrijven
voor een nieuw op te richten rubriek
die "in den vreemde" moet gaan heten.
hij maakt meteen wat foto's van zijn onderkomen
en een tekening de gastvrouw zelf uiteraard:
hij eet met wiese wat de pot schaft
en wiese doet wat ze kan
om de pot ongekende heerlijkheden
te doen schaffen,
iets waarvoor ze te rade gaat
bij de dame in de bongerd:
die zal wel weten wat de deftige redacteur
zou kunnen behagen.
de dame echter wordt belemmerd door
nogal strikte opvattingen van veganistische aard.
wiese begrijpt dat de grote onderzoeker
ook wel eens behoefte gevoelt
om "een dood dier te nuttigen,
eventueel opgevuld met spruitjes
of met een appel in de bek
en daarover een saus van dode vis",
zoals wanny zoiets pleegt uit te drukken.
al die gewetensvollen ook altijd!
daarom wendt wiese zich tot tolma,
die in sommige opzichten ook haar
merkwaardige en eigenaardige kanten heeft,
maar wel bekendstaat om
haar originele en heel moderne recepten.
ze nodigt haar uit om te komen koken en mee-eten.
tolma heeft de redacteur wel zien rondspeuren
maar nog niet gesproken en ze gaat dan ook
met opmerkelijke graagte op de uitnodiging in.
zo geschiedt het dat op een zwoele avond
in augustus tolma, wiese walla en dies meer
op de oude keien voor het huis
dieren en planten aan het roosteren zijn,
en met het uitmuntende belgisch bier erbij,
dat dies heeft laten aanrukken
vanuit de kraal, belooft het
een zeer interessante avond te worden,
temeer omdat veel nieuwsgierige dorpsgenoten
toevallig langs komen wandelen
en hun aandeel leveren aan de conversatie.
ook dit maakt het een gouden avond voor dies,
die zich nog nooit zo verwend heeft gevoeld,
en zelfs een beetje sentimenteel wordt tegen tolma.