index
index
ivyrose
vervolg index jolkapelle
vorige: kampioenschap
de wachtenden
aan de hand van
twee gedachten
die zich steeds vaker en intenser aan hen opdringen
en die steeds zijn genegeerd omwille van
de liefde, de lieve vrede, angst voor verlies,
gaan de oudere dames in jolkapelle aan de sloot
met elkaar in debat over de geneugten
-en de ongenoegens nu ook eens eindelijk-
van het (groot)ouderschap.
de dame in de bongerd, de frêle freule dus,
heeft de knuppel in het hoederhok geworpen.
iedereen is huiverig, bang om te verliezen
wat er eigenlijk niet is.
maar ze zijn toch gekomen
"om eens te horen wat er gezegd wordt"
of gewoon omdat ze ergens mee zitten
en hopen meevoelenden te vinden.
de eerste, meteen al dubbele, stelling waarover
ze zich kunnen buigen is keihard,
is meteen de deur in huis.
hij luidt:
wanneer je als oma niet
bitter wilt zijn,
moet je geen kinderen nemen;
wanneer je geen ouwe zeur wilt zijn
moet je jong sterven.
het is een raar koppeltje
stellingen
omdat ze veronderstellen dat je invloed
kunt uitoefenen, of hebt kunnen uitoefenen,
op iets wat je gewoon overkwam,
of waarover je besliste
toen je de gevolgen niet kon peilen,
op wat bij de leeftijd en positie
in het leven schijnt te horen.
de volgende is een wat opener maar ook
heel wat persoonlijker thema:
mijn oma probeerde altijd
bij mijn moeder in een goed blaadje te komen.
dat is haar nooit gelukt
de geïnteresseerden hebben
alle
een folder met deze stellingen
in de bus geworpen gekregen
van de immer actieve freule,
met een uitnodiging hun stemmen te laten horen.
de slotzinnen luiden:
"laat niet over je lopen
laat je niet negeren
liefde is niet te koop
draai je om
stop met wachten!
vervul je eigen wensen...
of ben je er niet meer?"
en als uitsmijter ook nog eens
"opvoeding geslaagd!"