index
index
ivyrose
vorige: nadere kennismaking met de fotofilosoof
de avond waarop de
kronikeur het liet afweten
wiese walla wordt
gemaand de inhoud weer te geven
van de "gesprekken tot diep in de nacht"
zoals die gevoerd werden door de gloednieuwe inwoner,
tolma, wanny, en iemand die er totaal
niets mee te maken had: laila van somberen.
over haar willen we weten waarom ze aanwezig was,
wat ze kwam doen, of ze wil blijven,
waar ze geslapen heeft en waarom.
"natuurlijk is de inhoud van de filosofische ontboezemingen
van groot belang, maar het allerbelangrijkste is
niet wat er gezegd wordt, maar wat er gedaan wordt."
zegt ivyrose, die de opdrachten verstrekt
en de beslissingen achter de schermen neemt,
-een beetje kortzichtig maar wel praktisch -
in een poging wiese walla er toe te brengen
zich voorlopig even tot de grote lijnen te beperken.
"het ging heel natuurlijk,"
steekt wiese walla dan eindelijk weer van wal:
ze hadden het over de dingen
waarover wildvreemde voorbijgangers
elkaar plegen aan te spreken.
en toen begon wong moe te worden
van het dragen van zijn fotospullen aan de hark
en stelde hij voor om even neer te zitten in het gras.
zoiets vindt de freule heerlijk, maar de felle zon
maakte ze nogal dorstig, terwijl ze toen al
in gesprek waren over of huidige omstandigheden
al dan niet te veranderen zijn.
de freule vond de stelling:
"de huidige omstandigheden veranderen niet meer"
vreselijk afwachtend, fatalistisch en passief.
daar wond ze zich een beetje over op.
de fotofilosoof verdedigde het standpunt
dat "de mens op zich een arrogante donder" is,
die zich ten onrechte verbeeldt
dat ie alles maar naar zijn hand kan zetten.
de freule raakte even afgeleid door het woord "donder"
en toen nodigde ze wong met apparatuur en al uit
om iets te komen drinken in de bongerd.
de filosoof vroeg recht op de vrouw af
wat ze in huis had. en na het antwoord
besloten ze de dorpsherberg aan te doen,
die gerieflijke stoelen en belgische bieren te bieden had,
naast spiegelingen in het water en gedobber op de golven,
omdat het terras gelegen was op een oude boot.
het was er nogal vol op deze warme
en broeierige avond en zo gebeurde het
dat ze aanschoven bij wanny en de kronikeur
-die zich overigens onmiddellijk
nadat laila was aangeschoven excuseerde en vertrok-
die juist zaten na te genieten
van een schitterende zonsondergang.
laila van somberen kwam als een duveltje
uit een doosje aangesneld en schoof zwijgend aan.
heel laat in de avond was ook tolma van de partij,
die van een andere feestelijk bijeenkomst kwam en
wel wat gedronken had maar zich toch
had ontworsteld aan de avances van dies meer.
zij had wel zin in een debat en wong betrok iedereen
handig en tactisch in het gesprek met heel gerichte vragen,
terwijl hij zijn camera quasinonchalant
naast zich op tafel had staan en af en toe
"een scherpstelling" deed, zoals hij dat noemde.
of er daadwerkelijk foto's zijn gemaakt
zou ik niet weten."
de breedvoerigheid van wiese walla
is werkelijk hemeltergend, en menigeen
verlangt terug naar de goede, bondige kronikeur.
nu hebben we nog het verloop van de avond niet gehoord
en al helemaal niet wat laila hier deed,
waar die heenging na afloop
en hoe het toegaat op zo een filosofische avond.
en tolma, wat had die hier te zoeken
als praktijkmens en wars van alle flauwekul?
eerst moet iemand wiese walla eens
een paar lessen "verhalen vertellen" geven,
of nee, liever: beknopte verslaggeving.