index
index jolkapelle

vervolg index jolkapelle
vingeroefeningen
verhalen en beschouwingen zomaar

vorige: 091130 boer boert goed

willem' de weifelaar

de nieuwe toestellenhouder willem'
-"let op dat teken na mijn naam"-
weet vaak pas op het allerlaatst
of hij deelneemt aan de fototochten.
als hij meegaat is hij meestal
in druk gesprek en vergeet hij
wel eens dat er sprake is van een safari.
hij is een expert in het spel:
"ik weet toch echt niet wat ik moet doen
hoe vind jij dat ik deze speciale zaak
het best kan aanpakken
hij is uiterst delicaat. help me!"
degene aan wie hij deze vraag stelt
reageert immer gretig, want wie
houdt er niet van een ander te vertellen
hoe de wereld in elkaar steekt,
wie wenst er niet te worden geraadpleegd
als expert in uiterst discrete zaken?
willem draagt zijn verhaal dan voor,
wijdt uit, preciseert en denkt er ook nog
eens aan te zorgen dat zich intussen
een nieuw en uiterst delicaat probleem
ontwikkelt tussen hem en de raadgever
zodat hij de volgende dag
in ander gezelschap
niet met de mond vol tanden staat.
de geheime en gevoelige problemen
waarvoor hij om advies vraagt
betreffen dikwijls zijn eigen levenshouding,
vermeende fouten, blunders,
uitwijdingen over goede bedoelingen en vals verstaan worden,
liefde zonder wederliefde, aantrekking
en afwijzing want hij hangt
net als iedereen levenslang tussen hoop
en wanhoop, twijfel en beter weten. en dit
mag nooit ende nimmer onderschat worden
of zelfs maar lichtelijk gebagatelliseerd.
weifelachtigheid en het niet durven
vertrouwen op eigen oordeel
of dat van anderen is minstens zo
verschrikkelijk als de keuze tussen
gehangen of gewurgd worden.
de tranen schieten menigeen
in de meelevende ogen bij het aanhoren van
het woud aan overwegingen waartussen
willem' heen en weer slingert.
willem' zelf heeft het niet zo
in de gaten, die meent dat hij
interessante en bovendien ook nog
gezellig swingende gesprekken voert:
altijd een heikel onderwerp en goede vragen,
wat wil je nog meer?
altijd komt het erop neer dat willem'
adviezen aan het uitlokken is
in plaats van de handen uit de mouwen
te steken en de wereld te verbeteren
door bij voorbeeld op te houden met
het consumeren van dieren
en dat te propageren, maar niets daarvan:
willem' wil overleggen wil zijn rijke
gedachteleven tonen, hij wil aandacht.

wat doet willem' met je advies?
willem zegt "dank je wel
wat ben jij toch een wijs mens
ik dank je en ik vind dat je me
een geweldige raad gegeven hebt.
jij bent me goud waard, een diepdenker,
dus jouw raadgevingen: daar houd ik me aan."
en de volgende dag vraagt willem'
aan wie hij dan ontmoet: "moet
je horen ik zit met een lastig en
ook nog eens uiterst delicaat probleem,
ik word heen en weer geslingerd
tussen hoop en vrees ik weet het
helemaal niet meer en zou jij me kunnen
adviseren want ik heb jou heel hoog
zitten en jouw mening is me van
onschatbare waarde. mag ik mijn
dilemma's, mijn moeilijkheden aan je voorleggen?
zou je me willen aanhoren en dan je
zo hooggewaardeerde visie willen meedelen?
ik twijfel zo en weet niet waar
ik goed aan doe en help me!"
zo leeft willem' zijn leven en nu heeft hij
zijn hele huis vol adviezen liggen
zodat hij bijna de deur
niet meer kan openen of sluiten. ze liggen
daar maar open en bloot en hij weet niet
waar hij ze elders zou kunnen onderbrengen.
wat moet hij ermee aan? ze overheersen hem,
ze worden hem te machtig, welke ervan
zijn van groot belang, welke waardeloos?
willem' weet het niet dus hij gaat
zich onder de mensen begeven om
zijn licht op te steken bij deze en gene
want hij denkt ineens: als ik plots
door het een of ander omkom, dan
gaat het vast gebeuren dat ze
op mijn grafsteen beitelen:
"wat denk jij? ben ik dood?"

100110 willem' vindt goeroe