komt de fopspeen weer te voorschijn,
en de laatste nieuwigheid,
waarschijnlijk uit het verre verleden opgediept,
om een baby zoet te houden
is de vinger.
deze past geheel in de tijd
waarin kinderen dag en nacht
bij het huiselijk gebeuren aanwezig zijn
en niet meer worden weggestopt
in stille babykamertjes,
waarop RUST vóór reinheid en regelmaat
stond geschreven, met gouden letters.
het luxe eigen kamertje staat er verlaten bij,
en mocht wiekeloe ooit hebben begrepen
dat zijn zusje daarin werd opgeborgen
dan is dat een groot misverstand,
want net als in tijden van grote gezinnen
en kleine behuizing is de baby overal bij,
ze verdwijnt geen moment uit het gezicht
en 's nachts slaapt ze zelfs bij zijn ouders
terwijl wiekeloe in zijn eigen kamertje vertoeft.
cyclaam blijft stil in zichzelf gekeerd
en heeft nauwelijks last van de herrie,
die haar voorbereidt op het leven
in een overvolle wereld met altijd lawaai
waarin alles in razend tempo en tegelijk gebeurt,
waar concentratie, keuzes maken van wezenlijk belang is.
ze leert zo nu al te onderscheiden
wat van de hoofdtoon, wat bijgeluid is.
dit alles vergt van de ouders
niet aflatende oplettendheid
en ook een tijdig ingrijpen als de prikkels
haar te veel worden:
heeft ze nog honger, ligt ze te lang op haar rug,
stikt ze niet op haar buik,
doen haar darmpjes hun werk wel goed,
gooit wiekeloe geen hijskraan op haar,
zoekt de poes niet
een lekker plekje op haar gezicht,
loopt niemand haar zitje omver,
heeft ze last van harde muziek, de flits?
en de regelmaat, is daar nog wat van over?
zo te zien drinkt ze als ze huilt,
of ze krijgt een schone luier
of er gaat een vinger in haar mond
want ze vindt haar duimpje niet groot genoeg
en een fopspeen nep.
