was een dag
waarop wiekeloe zoveel leerde
dat zijn hoofd ervan tolde
dat kwam door ome lukas,
die zich gauw verveelt
als hij niemand iets kan wijsmaken.
het begon ermee
dat hij wiekeloe vroeg
iets te zoeken
wat hij net had kwijtgemaakt.
wiekeloe wist wel waar het verstopt was,
namelijk onder de trui van ome lukas.
maar die trui van ome lukas
die was heel groot
omdat ome lukas zelf
een heel grote meneer is,
zodat wiekeloe lang moest zoeken
voordat hij het visje
-dat een kipje was-
of het houten muisje, terugvond.
daarna verstopte ome lukas
steeds kleinere dingen
op steeds moeilijkere plaatsen
onder zijn trui.
en de hele familie leefde mee
met de zoektocht van wiekeloe,
die alles terugvond ten slotte.
toen kwamen de soesjes
op tafel en ome lukas
probeerde wiekeloe te leren
er heel hard in te knijpen
om iemand -niet ome lukas natuurlijk-
onder de slagroom te spuiten.
maar wiekeloe likte gauw
alle slagroom op want dat was zonde!
wiekeloe nam voor alle zekerheid
nog maar een soesje
en nog eentje
tegen het verlies en
nog een soesje want
op één been kun je niet staan
en nog eentje omdat de soesjes
wel èrg snel opgingen omdat
alle grote mensen
de truc van lukas probeerden na te doen.
toen begon papaloe
om de mensen af te leiden
te zingen over
dat het maar bleef waaien
met veel klippen, en wiskey en haaien
en wiekeloe pakte de gitaar.
terwijl papaloe speelde
trommelde wiekeloe mee op de guitaar.
daarna was het de hoogste tijd
om wiekeloe de truc te leren
van opa loe zijn ome theo.
ome lukas probeerde de munt
weg te goochelen
