het kattenluikje en de jaknikker
op een mooie dag in november
hadden pappaloe en mamad
en ook wiekeloe en de poes
-jaja: er is een mooie rode poes gekomen-
een heel spannende en drukke dag.
eerst moest er een luikje komen
voor de poes
zodat die naar buiten en
ook naar binnen kon wanneer ze maar wilde.
papaloe zaagde en timmerde
en toen leerden ze de poes
dat luikjes niet griezelig maar
juist heel handig zijn.
wiekeloe vond het leuk
om de poes te zien verschijnen
en verdwijnen.
zelf wou hij ook wel door dat luikje kruipen
maar mama schudde van nee
want wiekeloe was te groot
jaja wiekeloe, knikte papaloe
jij bent al heel groot.
wiekeloe keek naar al dat geschud en geknik
en begon ook te knikken en schudden
en toen kreeg hij een lesje
in wanneer je moet schudden en
wanneer je maar gauw moet knikken.
mamad en papaloe raakten er helemaal van in de war
en zo kwam het dat ze
wiekeloe gingen leren ja te schudden
en nee te knikken.
maar eerst kwam de poes terug.
ze was helemaal nat.
ze had in de sloot gekeken
en daar een rood poesje gezien
en toen ze haar pootje uitstak
om dat poesje een tikje te geven
viel ze voorover in het water.
daarna moest ze zich wel een uur drooglikken
en zo was ze erbij
toen wiekeloe leerde jaschudden en neeknikken.
dat ging zo:
"wiekeloe en papaloe
willen jullie een pepernootje?"
vroeg mamad met een grote zak pepernootjes
voor zich op de grond.
en papaloe schudde heel hard van ja
en kreeg een pepernootje
en toen ging wiekeloe
heel hard jaknikken
en hij kreeg ook een pepernootje.
daarna vroeg papaloe
"lieve mamad en wiekeloe
willen jullie een pepernootje?"
en wat deed mamad toen?
die knikte van nee
en wiekeloe knikte ook van nee.
en toen zei papaloe
"oh hebben jullie geen trek,
nou dan neem ik er alleen zelf eentje.
of wil jij wèl een pepernootje wiekeloe?"
wiekeloe deed voorzichtig zijn hoofdje opzij
en daarna naar voren
en toen naar achteren
en daarna keek hij papaloe aan
en die begon heel hard van ja te knikken
en gaf wiekeloe een pepernootje
en toen schudde mamad ook gauw van ja
en kreeg zij ook een pepernootje.
en wiekeloe lachte en lachte
en knikte steeds maar op en neer
en helemaal nooit heen en weer
en hij kreeg een heleboel pepernootjes
en zijn hoofdje
begon bijna los te zitten
van al dat schudden of knikken.
en toen hij er twaalf had opgesnoept
en de poes droog was
werd het tijd voor een dutje
voor de hele familie.