hield hij veel van paardenbloemen,
gooien en smijten.
dat had ie niet van zijn oma.
die wou altijd boompje klimmen.
dat had hij van zijn vader
want toen ld nog een loetje was
droeg hij houten klompjes
en als hij boos werd of heel blij
gooide hij een klompje
hééééél ver weg.
en op een keer vloog dat zomaar
-dat klompje-
zomaar door het glas van het aquarium
en alle vissen lagen op het kleed.
hun bekjes gingen open
en dicht en open en dicht.
wiekeloe krijgt geen klompjes
en ook geen aquarium
voor alle zekerheid.
maar het gooien gaat door.
alles wat hij niet nodig heeft
gooit hij weg.
dat is heel goed.
dat kan zijn vader niet.
die bewaart juist alles
wat hij niet nodig heeft.
daarom moeten wiekeloe
en zijn moeder en pappa zelf
soms bijna verhuizen
omdat de spulletjes
die niemand nodig heeft
allemaal ruimte in beslag nemen
zodat er niet meer
kan worden gevoetbald
in de kamer.
als het zover is
brengt de moeder van wiekeloe
alle spulletjes weg.
ook wel eens dingen
die wèl nodig zijn.
"maar dat geeft niet
want een ander is er blij mee"
lacht ze dan.
en ja hoor
zonder al die dingen
is het ook heel gezellig in huis.
wiekeloe mist ze niet.
als ze zijn hondje maar thuislaat.
wiekeloe zijn moeder zou ook wel
een ècht hondje willen;
wiekeloe zijn vader houdt van vissen
en wiekeloe wil alles
maar vooral een zwart schaap
met een witte kop.
als wiekeloe groot is
gaat hij ook van vissen houden
zegt pappa, en hij krijgt
een heel grote baard
wel tot de grond
of nog langer.
daar kan hij zich achter verstoppen
en kiekeboe spelen.
hij hoopt nu maar
dat hij gauw groot wordt.