indexwiekeloe
verhaaltjes
de avonturen van
wiekeloe en de zijnen
vorige: wat vindt cyclaam
de capucijner
vorige week, 4
dagen voor cyclaam kwam,
toen hij dus nog enig kind was,
toen ging wiekeloe uit eten
met madieleid en padieloe
en omeluuk bij wanny
en ze aten capucijners.
wiekeloe had nog nooit van zijn leven
een capucijner gezien.
hij kreeg een bord
met een paar kleine, bruine balletjes.
hij pakte ze op
en begon ermee te rollen
over zijn bord en de tafel en
hij probeerde hoeveel hij er
in zijn hand kon houden.
het waren lekker zachte, warme balletjes,
heel makkelijk vast te houden.
je kon er ook een beetje in knijpen
zodat er nog meer
in je hand pasten.
je kon er dus een heleboel tegelijk
oppakken dus: doe nog maar meer
op mijn bord, wees hij aan padieloe.
die kwam met een vork,
een heel grote vork en daarmee
prikte hij zomaar in een balletje.
nu was het kapot.
het is kapot, het balletje is kapot,
riep wiekeloe verschrikt
en hij wilde de andere balletjes
heel goed vasthouden
maar padieloe zei: "nee wiekeloe,
je moet ze prikken. kijk zo:
prik ze aan je vork."
daar moest wiekeloe heel hard om huilen
want zo zouden al die mooie
warme balletjes kapotgaan.
hij wou geen balletjes eten
hij wou helemaal nix meer eten
ook geen tomaatje of appelmoes,
geen komkommer of paprika.
niets wou hij meer eten
want alles ging kapot.
dus toen kreeg hij een knijpkat
en hij kneep en hij kneep
en hij kneep net zolang
tot hij honger kreeg in krekkers
en daarna ging hij koppeltje duikelen.
en zo werd het toch nog gezellig.