vorige: ontmoeting met babet
de goede visser
wiekeloe groeide en groeide
en elke dag
werd hij een beetje sterker
en zo kwam het
dat hij in zijn kinderwagen zat
en weer eens aan het
gooien en smijten was.
mamad voelde zich
een klein beetje ziek en dacht
aan allerlei dingen waar moeders
aan denken als ze een beetje
ziek zijn en toch eten gaan kopen
en achter de kinderwagen lopen.
opeens vloog Fifi
zomaar langs haar gezicht
en ook nog pardoes
in de vieze gracht
vol oude fietsen en stoelen
en vuilniszakken en ratten.
wiekeloe riep heel hard "kaaik!"
en daar lag fifi
en begon te verdrinken.
"help" riep mamad
en niemand hielp en
"hebt u een lange stok"
en niemand gaf een lange stok
en "wilt u fifi even redden"
maar niemand wilde fifi redden.
zodat die lieve mamad
nog verdrietiger werd dan
wiekeloe.
en zo zagen ze fifi ten onder gaan.
's avonds bij maneschijn
kwam papaloe met zijn hengel
en hij ging vissen
tussen de oude stoelen
en kapotte fietsen en
vuilniszakken en ratten.
en de mensen riepen:
"meneer daar zit geen vis
wat denkt u wel!"
en papaloe lachte een beetje
en zei "ik hoef geen vis te vangen"
"wat doet u dan met die
hengel zonder worm?"
vroegen de mensen, want
ze dachten "die papaloe,
die is een beetje gek"
maar papaloe zei:
"ik vis op hondjes"
en fifi hoorde dat
onder water tussen de
oude fietsen en stoelen
en vuilniszakken en ratten
en hij pakte het haakje
en papaloe trok hem naar boven.
de mensen juichten hem toe.
wat een lieve vader was dat.
en fifi, die ging in bad
en daarna heel lang drogen.
maar wiekeloe
die houdt fifi volgende keer
heel, heel stevig vast.