dat hij zich niet kan fixeren op een enkel,
hetgeen volgens wanny een voordeel is.
padieloe zegt dat ze allemaal geschakeld
zijn en dat hij nog nooit
zoiets optimistisch heeft gehoord.
gisteren kreeg hij een lekke band en
een insluiping met bierdiefstal
voor zijn kiezen en nu moet hij
naar de accountant om te horen
dat hij inderdaad niet in zijn huis kan blijven.
wanny haar wens om eens alleen en ongecontroleerd
met haar kleinkinderen te mogen verkeren
wordt vandaag ruimschoots ingewilligd.
alles is anders dan de vorige keer:
vita is vrolijk en levendig.
ze noodt wanny voor een balgooispel,
toont dat ze ook een lange neus kan maken,
dat ze haar jas makkelijk aan kan trekken,
dat ze haar hoofd helemaal opzij kan doen,
dat ze boos kan kijken, dat ze leuk
versierde schoentjes heeft die ze als vanouds
voortdurend uitgooit en weer aan krijgt
van padieloe die dat op de automaat doet,
ze toont en laat wanny vogelpoppen horen,
ze verzint allerlei spelletjes,
laat haar handjes warm wrijven
en een beetje masseren en als ze
de foto ziet die wanny van haar maakt
wijst ze de kat erop aan en zegt "poes!".
ze gaat mee om wiekeloe te halen.
die komt heel opgewekt en vitaal aanrennen
met een tattooplaatje in zijn hand,
dat onmiddellijk thuis wordt aangebracht.
ook vita mag uit eigen voorraad
een plaatje uitzoeken voor ze gaat slapen
en padieloe gaat naar de accountant.
wanny heeft een knikkerpot meegebracht,
die zorgvuldig moet worden uitgepakt
want ze heeft er een jolkapelletekst
op geschreven in de trein. en dan gaan
wiekeloe en wanny knikkeren en de
"oh wat leg je hem mooi voor me neer"s
en "ja hoe kan ik daar nou bij
onder de koelkast"s vliegen je
om de oren. de poes doet ook mee.
als padieloe terug is kijkt hij even
naar een spelletje pesten tussen padieloe
en zijn oma en dan volgt een praatje
over dat hij op judo gaat en niet wil.
wanny vertelt over hoeveel plezier padieloe
en omeluuk van judo hadden en dat je dan ook
heel makkelijk mensen die vervelend zijn
kunt pootje haken en je nooit
op je kop hoeft te laten zitten en
natuurlijk kan hij het nog niet, net als
padieloe en omeluuk vroeger en hij
hoeft er niet op te blijven als hij
het echt niet leuk vindt, zegt padieloe
terwijl wiekeloe stil op zijn schoot
luistert naar al wat te berde wordt gebracht.